КАРПИ (Єсиповичі) Карп Есипович принадлежал к роду брянских бояр - Есиповых/Есифовичей. По актам известны его братья, Дмитрий (Митя) и Левша (Лев) Есиповы. Судя по всему, речь идет о братьях Карпа Есипова. В реестре 1514 г. некий Карп назван "Тризниным сестреничем" (т.е. племянником по сестре "старого Тризны"), польский историк полагает, что речь как раз и идет о Карпе Есипове. Карпы мелі дачыненне не толькі да Гарадзенскага павета, бо пасады яны займалі на Падляшшы. Аднак, іх асноўная маёмасць знаходзілася на Гарадзеншчыне. Яго прадстаўнікі былі каталіцкага веравызнання і падтрымлівалі касцёл. І Єсип
ІІ Карп Єсипович В реестре 1514 г. некий Карп назван "Тризниным сестреничем" (т.е. племянником по сестре "старого Тризны"), польский историк полагает, что речь как раз и идет о Карпе Есипове. dworzanin królewski w latach 1522-1532, otrzymał 1522 r. potwierdzenie królewskie, na prawo posiadania wójtostwa jatwieskiego i zabielskiego, wniesionego mu przez żonę, Pelagię Hryńkównę, wdowę po Mordasie Bołoticzu. W 1540 r. nabył Ołonę, w powiecie trockim, od Iliniczowej (ML. 12, 15, 25 i 39). Дмитрий (Митя) Есипов Брянский боярин Дмитрий (Митя) Есифов - LM, kn.6, №189 (15.06.1496 г.). Левша (Лев) Есипов Королевский дворянин Левша (Лев) Есипович - LM, kn.9, №304 (1516 г.). Видимо, он же: боярин князя Дмитрия Воротынского, Левша - LM, kn.4, № 1.7 (27.03.1486 г.); королевский дворянин Левша LM, kn.6, №484 (09.09.1502 г.); LM, kn.8, №489 (1510 г.). ІІІ Ян Карпович dziedzic Hotonia i Brzozowa, dworzanin królewski, starosta nowodworski 1582 r., kwitował 1585 r. Alemaniego (M. 131 f. 379 i Wyr. Lub. 36 f. 11). Miał on córkę Katarzynę, w 1612 r. żonę Samuela Magnuszewskiego (Perp. Czers. 4 f. 199) i trzech synów: Józefa, Mikołaja i Kazimierza. IV Katarzyna Яновна Карп w 1612 r. żonę Samuela Magnuszewskiego (Perp. Czers. 4 f. 199) Józef dziedzic Repli i Narewki, marszałek wołkowyski 1629 r., zmarły 1637 r., ze Scipionówny, cześnikówny grodzieńskiej, 2-o v. Krzysztofowej Kopciowej, pozostawił dwóch synów: Jana (Kojałowicz zwie go Piotrem) i Stefana Mikołaj син Яна drugi syn Jana, dworzanina królewskiego i starosty nowodworskiego, podkomorzy wołkowyski i starosta nowodworski, dziedzic Rykiowa i Kurtowian na Żmudzi, a Publan i Nowosiołek, w województwie nowogrodzkiem, żonaty ze Skaszewską, córką Stanisława, z którą zeznał zapis dożywocia 1605 roku, Poucza nas o tem testament Mikołaja z 1619 r. 1621, Яго мосць Пан Мікалай Карп, падкаморы Ваўкавыскі, з маёнтку Навасёлак, размешчанаг ў Ваўкавыскім павеце два кані, а з іншых маёнткаў сваіх і пані жонкі сваёй з маёнтка Дублян, размешчанага ў Гродзенскім павеце чатыры кані, з жадання і мілосцьі да Бацькаўшчыны два кані, а ўсяго восемь каней узброеных па-гусарску.(РНБ у Санкт-Пецярбургу, фонд 971, апіс 2, аўтограф 127. Стр.225-228). umarł 1621 r. Kazimierz zmarł bezpotomnie. V Ян син Єсифа Jan, podstoli podlaski, dziedzic Karpowicz, podpisał elekcyę Władysława IV-go. W 1638 r. wziął w zastaw Lisę od Ritla (Gr. Brańs.), a 1637 roku odstąpił Przewały Grajewskiemu (Zap. Lub. 36 f. 403). Стефан син Єсифа młodszy syn Józefa, marszałka wołkowyskiego i sam marszałek wołkowyski, umarł 1657 r. Stanisław син Миколая, sekretarz królewski, elektor Władysława IV-go, zmarły bezpotomnie. Piotr син Миколая dziedzic Rykiowa, Kurtowian, Dunajczyc, Krzyżyłowa i Karoliszek, wojski wołkowyski, dopełnił 1643 r. działu dóbr z bratem Stefanem. Stefan син Миколая Felicyanna дочка Миколая VI Катарина дочка Яна wdowa po Kazimierzu Władysławie Komorowskim, zapisała 1666 r. 20,000 fl. drugiemu swemu mężowi, Samuelowi Franciszkowi Opackiemu (M. 205 f. 197). Юзаф син Яна Карп (?–1687) бельскі падкаморы. Obaj podpisali, z województwem podlaskiem, elekcyę Jana Kazimierza. Бельскі падкаморы Юзаф Карп першы раз ажаніўся з Гальшкай Сапежанкай (1618– да 1675 г.). Яна была дачкой менскага ваяводы Мікалая Сапегі (каля 1581–1644 г.) і Ядзвігі Ганны Вайнянкі (?–1642 г.)546. Ю.Карп меў пляц на вуліцы Азёрная ў Горадні, які набыў у гарадзенскага мяшчаніна Барталамея Цярлея (1680 г.). Гальшка мела пляц на вуліцы Маставой547. Сужэнцы разам далі фундацыйны запіс касцёлу ў Бераставіцы Драўлянай (1663 г.)548. У 1663 г. Гальшка судзілася з-за пазыкі з нейкім заможным магнатам у Скарбовым Трыбунале ВКЛ. Не маючы магчымасці выйграць справу яна звярнулася да абраза Маці Божай Студэнцкай і суд прыняў рашэнне на яе карысць549. Гальшка таксама звярталася за дапамогай да цудатворнага абраза Маці Божай Ружанастоцкай. У 1660 г. Ефрасіння Тышкевічовая параіла ёй ахвяраваць да абраза хворага сына Антонія, якому было тры гады, але тая адмовілася і сын памёр. Праз год, калі хварэў на гарачку старэйшы сын Хрызастом (11 год), то Гальшка ахвяравала яго Маці Божай. У 1663 г., калі старэйшы сын захварэў на болькі, яна зноў жа паехала ў Ружанасток550. Другой жонкай Юзафа Карпа была Ганна Карвіцкая (?–1687 г.). Першым яе мужам быў падчашы ВКЛ Крыштаф Патоцкі (?–1675 г.). Пасля смерці бацькі і мачахі Крыштаф быў выканаўцам іх апошняй волі, займаўся іх пахаваннямі. Ён быў прызначаны апякунам Антонія Станіслава і Канстанцыі. Юзаф памёр у 1687 г., мачаха была паралізавана на той час, таму ўвесь клопат лёг на плечы Крыштафа. Па жаданню бацькі і мачахі былі выдаткаваны грошы на імшу. Пахавалі іх у лютым 1688 г. , podkomorzy bielski 1658 r., dziedzic Karpowicz, Narewki, Brzostowicy drewnianej i murowanej i Luszniewa, żonaty 1-o v. z Halszką Sapieżanką, kasztelanką wileńską, 2-o v. z Anną Duninówną Rajecką, wdową po Krzysztofie Potockim, podczaszym litewskim, miał czterech synów: Krzysztofa Ubalda, Teodora Leona, Chryzostoma i Antoniego Stanisława.
546 Urzędnicy podlascy XIV–XVIII wieku... S.170. Nagielski M. Sapieha Mikołaj… S.124–127. 547 Брэгер Г. Дакументы… С.87, 90. Gordziejew J. Socjotopografia Grodna… S.128. НГАБ у Менску. Ф.1800. Воп.1. Спр.1. Арк.65–66. Дакумент выяўлены Юрыем Гардзеевым. 548 НГАБ у Менску. Ф.1755. Воп.1. Спр.46. Арк.11–15 адв. 549 Sumariusz cudow i łask znakomitszych... S.73. 550 Cudowny Obraz Bogorodzicy w Różanymstoku… S.39–41, 63. Казимир син Яна Kazimierz, młodo zmarły (Jezuicka 13 f. 80). Obaj podpisali, z województwem podlaskiem, elekcyę Jana Kazimierza. Piotr син Петра księdza , kanonika wileńskiego, zmarłego 1720 roku, Mikołaj Stanisław син Петра jako wojski nowogrodzki podpisał, z województwem trockiem, elekcyę Augusta II-go. W 1703 r. został wojskim upickim. Otrzymując 1702 r. starostwo kormiałowskie, którego jednak nie objął, już był tytułowanym wojskim upickim. W 1710 r. otrzymał dzierżawę Jodkany, po śmierci Jana, cześnika żmudzkiego. Pawlo Chryzostom син Петра oboźny upicki 1708 r., był 1729 r. podkomorzym upickim. Synów jego dwóch: Jakób Ignacy i Stefan, Stefan Kazimierz син Петра Stefan Kazimierz v. Stefan, ciwun berżański 1697 r., z którym to tytułem podpisał elekcyę Augusta II-go, będąc i pisarzem grodzkim żmudzkim, otrzymał 1703 r. w dożywocie dzierżawę ejragolską. W 1704 r. został ciwunem szowdowskim, a 1710 r. był i podsędkiem żmudzkim. Umarł 1712 r. Żonaty z Barbarą Godlewską, córką Jana Kazimierza i Katarzyny Chrzczonowiczówny, miał dwóch synów: Józefa Michała i Franciszka Antoniego. Jakób син Петра VIII Хрызастом син Єсифа dziedzic Luszniewa, Pierzchowicz i Iwankowicz, w powiecie słonimskim, miał dwóch synów: Jana i Franciszka. Крыштаф ваўкавыскі падчашы. Іх сын Крыштаф Карп згадваецца ў ліку асобаў, якія ўваходзілі ў склад гарадзенскай харугвы ў 1698 г. 551 Ён быў жанаты з дачкой гарадзенскага стольніка Дадзібога Градкоўскага і Марыяны Масальскай Ганнай552. У іх нарадзілася дачка Альжбета, якая стала жонкай мсціслаўскага кашталяна Самуэля Лазовага, і сын Францішак, які прыняў манаскі сан у езуіцкім ордэне553. У Хрызастома было два сыны Ян і Францішак. С.Урускі згадвае і Антонія Станіслава, але нічога пра яго лёс не піша. Пасля смерці бацькі і мачахі Крыштаф быў выканаўцам іх апошняй волі, займаўся іх пахаваннямі. Ён быў прызначаны апякунам Антонія Станіслава і Канстанцыі. Юзаф памёр у 1687 г., мачаха была паралізавана на той час, таму ўвесь клопат лёг на плечы Крыштафа. Па жаданню бацькі і мачахі былі выдаткаваны грошы на імшу. Пахавалі іх у лютым 1688 г. Апякаваннем сястры Канстанцыі Крыштаф займаўся з 1687 па 1695 г. У гэтым годзе ён выдаў яе замуж, арганізаваў вяселле і даў пасаг. Брат Антоні Станіслаў знаходзіўся ў яго апецы ў 1687–1697 г. Грошы ішлі як на яго ўтрыманне, так і на выхаванне і адукацыю556. Судовыя спрэчкі не абышлі і гэтую сям’ю. Ваўкавыскі падчашы Казімер Карп падаў скаргу на радунскага старосту Пятра Рудаміну Дусяцкага і яго жонку Кацярыну Халецкую, падляшскага старосту Тэадора Лявона Карпа і яго жонку Канстанцыю Рудаміну за гвалтоўны наезд на маёнтак Рэпля ў 1695 г. (1696 г.)557. Krzysztof Ubald, dziedzic Brzostowicy murowanej, w powiecie grodzieńskim, poseł ziemi bielskiej; elektor Jana III-go, miał syna Józefа.
551 Acta stanow Wielkiego Księstwa Litewskiego na pospolite ruszenie 21.02.1698. Wilna, 1699. 552 ЛДГА. Ф.1029. Воп.1. Спр.63–94, 96. 553 Uruski S. Rodzina. Warszawa, 1909. T.6. S.218. 556 Аддзел рукапісаў БВУ. Ф.7. Кніга гарадзенскага земскага суда 1694 г. Арк.413–426. 557 Аддзел рукапісаў БВУ. Ф.7. Кніга гарадзенскага земскага суда 1694 г. Арк.427–429. Тэадор Лявон Чацвёрты сын Тэадор Лявон (?–пасля 1710 г.) уладарыў на Бераставіцы Драўлянай, быў абраны паслом ад Бельскай зямлі ў 1674 г., займаў пасаду падляшскага падстолія. Бераставіцай Мураванай валодаў Крыштаф (?–пасля 1699 г.)554. Тэадор Лявон і Крыштаф прадалі свае ўчасткі ў Горадні падскарбію ВКЛ Бенядыкту Паўлу Сапегу (1691 г.)555. Teodor Leon, dziedzic Brzostowicy drewnianej, rotmistrz królewski, poseł ziemi bielskiej, podpisał elekcyę Jana III-go. W 1677 r. wspólnie z ojcem kwitował Fediuszkę.
554 Uruski S. Rodzina. Warszawa, 1909. T.6. S.218. Metryka Litewska. Rejestry… S.88. 555 Гардзееў Ю. Магдэбургская Горадня. Горадня–Вроцлаў, 2008. С.170. Антоні Станіслаў Канстанцыя дочка Юзефа Юзеф син Миколая Станіслава wojskowicz upicki, otrzymał 1733 r. starostwo polepskie. Jakób Ignacy син Павла starosta płungiański i szymański, wspólnie z żoną, Joanną z Godebskich, otrzymał 1746 r. Kryniczyn, a nabył 1750 r. Jurginiszki. Pozostawił synów trzech: Kazimierza, Karola i Benedykta. Jego też pewnie córką, bo starościanką płungiańską, była Felicyanna, poślubiona 1767 r. Romualdowi Strutyńskiemu, chorążemu brasławskiemu. Stefan син Павла bezdzietny. Józef Michał син Стефана, podstoli smoleński, otrzymał 1703 r. różne dobra na Żmudzi w dożywocie, na odstąpienie których Andrzejowi Karpiowi, oboźnemu żmudzkiemu, otrzymał konsens królewski 1710 r. W latach 1708-1711 pisany sekretarzem króla Stanisława. Zostawszy księdzem około 1720 r., z prałata i kustosza wileńskiego, proboszcza trockiego, mianowany sekretarzem wielkim duchownym litewskim 1724 r., został biskupem żmudzkim 1736 r. Umarł 10-go Grudnia 1739 roku. W 1733 roku podpisał konfederacyę generalną warszawską (Oblig. Warsz. 49 f. 422). Franciszek Antoni син Стефана, dziedzic Rykiowa, horodniczy żmudzki 1710 r. i sędzia grodzki 1719 r., a podstarości 1726 r., został w tym ostatnim roku ciwunem ejragolskim. W 1733 r. był i starostą polepskim. W tymże roku podpisał konfederacyę generalną warszawską. Żonaty z Krystyną Białozorówną, córką Karola, starosty kiernowskiego i Agnieszki Romerówny, miał syna Józefa i córkę Annę, za Józefem de Raësem. Przypisują mu drugą córkę Helenę, która miała być trzecią żoną Józefa Paca, kasztelana żmudzkiego, zdaje mi się błędnie, bo Pac miał tylko dwie żony, Helenę Białozorównę i Balbinę Wołłowiczównę » Pacowie J. Wolffa. IX Ян син Хризостома Jan, starosta polepski, wojski grodzieński 1730 r., dziedzic Karpowicz i Pierzchowicz, sprzedał 1733 r. Kalinówkę Kuczyńskiemu, za 66,000 florenów (Gr. Goniądz.). Ożeniony, z Kotowiczówną, córką Hrehorego, łowczego litewskiego, pozostawił syna Mikołaja, Франтишек син Хризостома syn Chryzostoma, dziedzic Iwankowicz, pozostawił syna Stanisława, właściciela po ojcu Iwankowicz, koniuszego słonimskiego, żonatego z Konstancyą Jundziłłówną. Synowie jego: Antoni i Dominik, bezpotomni i Józef, Юзеф син Криштофа podkomorzego bielskiego, zmarłego 1691 r., Kazimierz син Якуба z, jako starosta pokoszowski, podpisał 1763 roku manifest szlachty litewskiej, a jako starosta pokodzki, wraz z braćmi, Karolem, starostą szymańskim i Benedyktem, posłami ziemi upickiej, elekcyę Stanisława Augusta. Karol син Якуба starostą szymańskim, posel ziemi upickiej podpisał elekcyę Stanisława Augusta. Karol umarł 1766 r., a starostwo otrzymał po nim Hryniewicz. Karola piszą kanonikiem wileńskim. Był rzeczywiście Karol kanonikiem i oficyałem wileńskim 1764 roku (V. L.), ale chyba inny. Benedykt син Якуба posel ziemi upickiej podpisał elekcyę Stanisława Augusta. starosta płungiański i rotmistrz orszański, został 1765 r. chorążym upickim. Poseł z upickiego na sejm czteroletni. Był i kawalerem orderu Św. Stanisława. W 1765 r. wspólnie z braćmi nabył Błogosławieństwo nad Niemnem; które po jego śmierci, zaszłej 1805 r., objął syn jego Ignacy. Z Karoliny ks. Puzynianki, oprócz syna Ignacego, wspólnie z nim wylegitymowanego ze szlachectwa 1799 r., przed Deputacyą Wywodową wileńską, pozostawił trzy córki: Joannę, za Michałem hr. Tyszkiewiczem, Maryannę, zmarłą 1828 r., za Ferdynandem Broël-Platerem i Józefę, zmarłą 1795 r., za Piotrem Potockim, kasztelanem lubelskim. Феліціана дочка Якуба Jego też pewnie córką, bo starościanką płungiańską, była Felicyanna, poślubiona 1767 r. Romualdowi Strutyńskiemu, chorążemu brasławskiemu. Annę дочка Франтішека, za Józefem de Raësem. Юзеф син Франтішека Józef, syn Franciszka Antoniego, dziedzic Karpowicz, Pierzchowicz, Lesiszcz, Rykiowa i innych, ciwun ejragolski 1759 r., pozostawił trzech synów: Felicyana, Maurycego Franciszka i Ignacego. X Миколай син Яна oboźnego słonimskiego 1748 r., dziedzica Karpowicz i Pierzchowicz 1758 r. Antoni син Франтишека Antoni Stanisław, dziedzic Brzostowicy murowanej i drewnianej Dominik син Франтишека, bezpotomni Józef син Франтишека dziedzic Brzostowicy murowanej, wspólnie z synem Ignacym, legitymował się ze szlachectwa przed Deputacyą Wywodową wileńską 1799 r. Franciszek син Юзефа Jezuita Elżbieta дочка Юзефа
Ігнацій син Бенедикта wylegitymowanego ze szlachectwa 1799 r., przed Deputacyą Wywodową wileńską,. Błogosławieństwo nad Nimnem 1805 r., Ignacy. dziedzic Johanniszkieli, olbrzymio bogaty, wsławiony zapisami włościanom i służbie, umarł bezżenny 1809 r Joannа дочка Бенедикта za Michałem hr. Tyszkiewiczem, Maryannа дочка Бенедикта zmarłą 1828 r., za Ferdynandem Broël-Platerem Józefа дочка Бенедикта zmarłą 1795 r., za Piotrem Potockim, kasztelanem lubelskim. Felicyan син Юзефа, dziedzic Karpowicz, Pocztowa, Lesiszcz i innych, sędzia ziemski rosieński 1780 r., chorąży upicki 1807 r., z Karoliny hr. Broël-Platerówny, miał synów: Jana, młodo zmarłego i Eustachego. Maurycy Franciszek син Юзефа, dziedzic Rykiowa, poseł księstwa żmudzkiego na sejm 1790. Ігнацій син Юзефа Ignacy, dziedzic Gilwicz i innych dóbr, wojski żmudzki i starosta polepski 1764 r., następnie sędzia ziemski rosieński 1765 r., legitymował się ze szlachectwa 1799 r., przed Deputacyą Wywodową wileńską, wspólnie z braćmi i synem Hipolitem. XI Ігнатій син Юзефа legitymował się ze szlachectwa przed Deputacyą Wywodową wileńską 1799 r. Jan син Феліціяна młodo zmarłego Eustachі син Феліціяна dziedzic Johaniszkieli, zapisanych mu przez Ignacego, syna Benedykta z Rykiowa, marszałek gubernialny wileński 1820 r., zmarły 1825 r., ożeniony 1-o v. z Anną hr. Broël-Platerówną, córką hr. Jerzego i księżniczki Karoliny Giedroicówny, 2-o v. z siostrą poprzedniej (Konstancyą), pozostawił dwóch synów: Felicyana i Franciszka. Іполіт син Ігнація Felicyan син Євстахія, dziedzic Johaniszkieli, Gilwicz i innych, tajny radca, marszałek gubernialny kowieński w latach 1863-1874, ożeniony z Anną Gilet de la Failette, pozostawił synów: Ignacego, żonatego z Marceliną Hann, z której synowie: ¶ Ignacy i Eustachy, Eustachego, żonatego z Olgą z Koniarów, z której Felicyan i Olga, oraz córki: Maryannę, żonę Benedykta Karpia i Felicyę, żonę Józefa Szymona Meysztowicza, której ślub odbył się w Johaniszkielach 1891 r. ¶ Franciszek син Євстахія, brat Felicyana, dziedzic Janiszek, Kławan, Nowegomiasta i innych, kurator szkół gubernii kowieńskiej, zaślubił 1-o v. N. Antonowiczównę, 2-o v. Scholastykę Antonowiczównę, z której synowie: Benedykt, żonaty z Maryanną Karpiówną, siostrą stryjeczną, Maurycy i Józef, żonaty z N. bar. Drachenfels, oraz córka Paulina, żona Władysława Meysztowicza, której ślub odbył się w Johaniszkielach 1891 r. ¶ Ignacego, син Феліціяна żonatego z Marceliną Hann, z której synowie: ¶ Ignacy i Eustachy, Eustachego син Ігнація, żonatego z Olgą z Koniarów, z której Felicyan i Olga, oraz córki: Maryannę, żonę Benedykta Karpia i Felicyę, żonę Józefa Szymona Meysztowicza, której ślub odbył się w Johaniszkielach 1891 r. ¶ Felicyan син Євстахія Olga дочка Єстахія Maryannę, żonę Benedykta Karpia Felicyę, дочка Єстахія
Jakób, najmłodszy syn Piotra, wojskiego wołkowyskiego, był cześnikiem upickim. ¶ Stefan, trzeci z kolei syn Mikołaja, podkomorzego wołkowyskiego, współwłaściciel Rykiowa i Kurtowian, ciwun berżański, pozostawił czterech synów: Władysława, stolnika brzeskiego, Matiasza, rotmistrza wojsk litewskich, Zygmunta i Krzysztofa. ¶ Po Władysławie, z Jadwigi Elżbiety Treyden, córki Gerarda, dziedzica dóbr Dserven i Grobsten, w powiecie piltyńskim, zostało dwóch synów: Fryderyk, major wojsk litewskich i Zygmunt v. Jan Zygmunt, generał kriegskomisarz wojsk litewskich, ożeniony z Katarzyną Maryanną Arsemberkówną. ¶ Po Zygmuncie, trzecim synie Stefana, szedł syn Krzysztof i córka Maryanna, żona Jerzego Białozora, stolnika mścisławskiego. Zeznała ona testament 1708 roku (Gr. Rosieńs.). Krzysztof, starosta sugiński, wspólnie ź synami: Krzysztofem i Dydrychem, kapitanami wojsk rosyjskich i Janem, porucznikiem tychże wojsk, legitymował się ze szlachectwa z całą rodziną 1799 r. ¶ Wzmiankowany Dydrych, syn Krzysztofa, kapitan wojsk rosyjskich, zginął na wojnie tureckiej. Maryanna, córka Krzysztofa, za Karolem Brunnowem (Teki St. hr. Kossakowskiego i J. Wolffa). ¶ Nie znaleźli pomieszczenia w powyższym rodowodzie: Dymitr Karp, ziemianin grodzieński 1555 r. Anna Karpiówna, żona 1596 r. Andrzeja Koryckiego, dziedzica Niewodnicy. Dymitr Karp, deputat 1604 r. z trockiego na Trybunał litewski, sekretarz królewski i namiestnik, czyli podwojewodzy wileński 1605 r. Pozostała po nim wdowa, Katarzyna z Wiesiołowskich, otrzymała 1622 r. konsens królewski, na odstąpienie starostwa eyszyskiego Krzyckiemu. Musiała go nie odstąpić, bo jeszcze 1632 r. tytułowana starościną. Katarzyna za Wacławem Szemetem 1636 r. Krystyna 1628 r. za Bazylim Kazimierzem Godebskim, podstolim pińskim i starostą bielskim. ¶ Stefan i Zygmunt podpisali, z księstwem żmudzkiem, elekcyę Jana Kazimierza, a Krzysztof, krajczy wołkowyski, z województwem nowogrodzkiem, obiór Augusta II-go. ¶ Anna, za Samuelem Kazimierzem Ciechanowieckim 1654 r. Jan, cześnik żmudzki 1708 r., nie żył już 1710 r. Andrzej Mikołaj, oboźny żmudzki 1705 roku, umarł 1710 r. Felicyan Paweł, horodniczy żmudzki 1726 r. Józef, wojski żmudzki, żonaty 1748 r. z Barbarą Nagurską. Adam Antoni, podstoli upicki 1716 roku. Franciszek Karp, kanonik wileński, umarł 1758 roku. N. Karp, koniuszy upicki 1764 roku. |
РОДОВОДИ ШЛЯХТИ > Є >