Jan, Wiktor i Antoni Drohojowscy, otrzymali od cesarza Józefa II 1783 r. tytuł hrabiowski austryjacki. ¶ Rocznik Kiszki wspomina o Atanazym, władyce przemyskim 1407 r. ¶ Jan z Drohojowa, żonaty z Anną z Dydatycz, która wraz z siostrami spłaca bratowę 1441 r. i zeznaje dział Dydatycz 1446 r. (AGZ. XIII. 1516-20 i 2747). W 1443 r. okazał Jan wraz z synami na wiecu w Przemyślu przywilej królewski, na bliskość do dóbr macierzystych Mierzwica, Retowa i Brześciany. Córek miał cztery: Małgorzatę za Stanisławem Milanowskim; Elżbietę wyposażoną 100 grzyw., żonę 1-o v. Jana Siekanego, sołtysa z Jedlarowej 1444 r., a 2-o v. Jana z Siedlec Sopuchowskiego 1451 r.; Jadwigę, żonę niewymienionego z nazwiska Jana 1445 r. i Wiktoryę, żonę Piotra Grochowskiego, miecznika przemyskiego 1471 r. Synów zaś trzech: Jana, któremu matka darowała trzecią część Dydatycz 1447 r., Aleksandra 1445 r. i Stanisława, zwanego Niewczas 1466 r., raz nawet nazwanego Niepokój 1468 r. (AGZ. XIII. 2371, 3325, 4314-16, 6220, 7250 i 7288 i inne; XVII. 672). Aleksander, z żony Jadwigi (ma być z Krukienic), zostawił synów: Jana Parysa, Aleksandra, Jerzego i Teodoryka, czyli Dzietrzyka i córkę Katarzynę, żonę Jana Malczyckiego. Kwitowała ona matkę i braci z ojcowizny 1483 r. (Zs. Przem. 4 f. 152). Z nich: Aleksander, żonaty z Anną Ossowską i Jerzy, bezpotomni (Zs. Przem. 4 f. 152 i 5 f. 387). Teodoryk, dziedzic Krukienic, ożeniony dwukrotnie, z pierwszej, nieznanej nam żony, zostawił syna Andrzeja; z drugiej, córki Dymitra Bolanowskiego, syna Aleksego v. Olechnę, którzy nazywają się Krukienickiemi. Zeznali oni dział 1517 r. (Zs Przem. 8 f. 73; Gr. Przem. 5 f. 316 i 930). Jan Parys, dziedzic Drohojowa i Dydatycz 1508 r. (Paw.), ożenił się z Katarzyną Orzechowską, córką Aleksandra, za którą dostał 1498 r. sto grzyw. posagu (Zs. Przem. 5 f. 601). Córka jego Anna, żona Piotra z Rybotycz Brześciańskiego 1529 r. Synowie: Jan, Krzysztof, Andrzej, Stanisław i Mikołaj, dzielą się Dydatyczami 1533 r. (Zs. Przem. 9 f. 754 i Gr. Przem. 17 f. 179). Jan, biskup, sprzedał 1553 r. wymienionym swoim braciom, za wyłączeniem Mikołaja, część swoją na Drohojowie i Dydatyczach (M. 84 f. 167). Z synów Jana Parysa: ¶I. Jan, kanonik krakowski 1542 r., biskup kamieniecki 1545 r., w tymże jeszcze roku biskup chełmski, w końcu 1551 r. kujawski (Akta Hist. IV i VIII), umarł 1557 r. ¶II. Krzysztof z żony, Elżbiety Fredrówny, z którą zeznał zapis dożywocia 1540 r. (Zs. Przem. 19 f. 156; Pis. Dz. Pol. IX), miał córki: Annę, za Wacławem Wąsowiczem, pisarzem polnym koronnym, starostą lemielskim, które to starostwo po śmierci męża, otrzymała w 1558 r.; Zofię, za Bartłomiejem z Bierczy Biereckim 1588 r.; Jadwigę, za Janem z Sienna; Reginę, za Stanisławem Kroczewskim, dworzaninem królewskim i Katarzynę, za Janem Herburtem, kasztelanem sanockim (M. 134 f. 165; Gr. Przem. 26 f. 376; 33 f. 544; 37 f. 330 i 517), oraz synów: Jana Tomasza, Kiliana i Jana, v. Jana Krzysztofa, których kwitował Sienieński 1579 r. z odbioru 3,000 fl. posagu za ich siostrą, a swoją żoną (Zap. Lub. 1 f. 183). Jan Krzysztof, dworzanin i sekretarz królewski, otrzymał 1580 r. Chotyniec i Russowice, po śmierci Kostkowej, a Jan Tomasz, referendarz koronny, odstąpił za konsensem królewskim z 1589 r. bratu Kilianowi, Chotyniec i Hruszczowę, w ziemi przemyskiej (M. 133 f. 402 i 123 f. 395). ¶ Jan Tomasz, syn Krzysztofa, poseł od Zygmunta Augusta do Włoch, a od Stefana Batorego 1578 r. do Turcyi (Solik.), był w liczbie posłów, którzy wręczali dyplom elekcyjny Henrykowi Walezyuszowi. W 1600 r. brał udział w wyprawie na Wołoszczyznę, na której zniósł znaczny oddział Tatarów, połączonych z Wołochami. Odznaczył się również w wyprawie moskiewskiej, jako dowódca nad piechotą węgierską. Zdobył Wieliż, a walczył dzielnie pod Połockiem i Wielkiemi Łukami. Przeciwko Gdańszczanom, co rokosz podnieśli, wystawił własnym kosztem chorągiew jazdy. W 1569 r. sekretarz królewski (V. L.), w 1578 r. starosta przemyski, miał, poczynając od 1580 r., w ciągu lat dwóch pobierać po 2,000 fl., z dochodów powyższego starostwa (M. 123 f. 384). W 1589 r. i referendarz koronny. Zginął w 1606 r., w czasie napadu na niego Diabła Stadnickiego na zamku przemyskim. Z Jadwigi z Fulsztyna Herburtówny, pozostawił syna Mikołaja Marcina, który w 1609 r. sprzedał dobra Wójtowo i Rowień Grochowskiemu (Zap. Lub. 15 f. 674 i 18 f. 67), a w 1623 r. wspólnie z żoną, Zofią z Baranowskich, kwitował Opalińskiego (Ibid. 27 f. 96). ¶ Kilian, syn Krzysztofa, podkomorzy przemyski 1581 r., żonaty 1-o v. z Dorotą Ostrowską, 2-o v. z Krystyną Sobkówną z Sulejowa, kasztelanką sandomierską, której w 1574 r. zapisał 6,000 fl. (M. 111 f. 120; Zs. Przem. 24 f. 734 i 32 f. 221), z pierwszej żony pozostawił córkę Annę, 1594 r. żonę Grzegorza Leżeńskiego (Perp. Czers. 9 f. 20); a z drugiej córki: Barbarę, żonę Zygmunta Tarły, chorążego przemyskiego; Elżbietę, 1-o v. Herburtową, 2-o v. Lubomirską, starościnę sandecką; Magdalenę, 1-o Szaniawską, 2-o v. Gniewoszową i Zofię Piasecką, i synów: Jana Krzysztofa, stolnika królewskiego 1611 r. (Gr. Przem.), Samuela i Stanisława, którzy nabyli 1614 r. pewne sumy od brata swego stryjecznego, Mikołaja Marcina (M. 185 f. 703; Zap. Lub. 21 f. 32 i 213). ¶ Samuel, łowczy nurski 1622 r., zeznał 1627 r. zapis dożywocia z żoną, Barbarą z Laskowskich. Syn jego Stanisław, sprzedał 1649 r. Warszewickiemu Nowodwór, Lemielnik etc. (Perp. Czers. 7 f. 117; 9 f. 407 i 11 f. 206). Jan Samuel, dworzanin królewski, nabył część Mościsk od Krajewskiego 1619 r. (Ibid. 6 f. 95). Synowie jego: Władysław i Andrzej. w ziemi przemyskiej 1642 r. (M. 185 f. 700). Ów Jan Samuel będzie pewnie Samuelem, późniejszym łowczym nurskim. ¶ Stanisław, brat Samuela, z żony Wysockiej, pozostawił syna Jana, żonatego 1685 r. z Maryanną z Sławczyńskich. ¶III. Andrzej, żonaty z Małgorzatą Herburtówną, pozostawił cztery córki: Katarzynę, Annę, Barbarę i Zofię. Pozostała po nim wdowa, w 1571 r. żona Stanisława Oporowskiego, starosty kruszwickiego, procesuje wspólnie z córkami Barzego, w latach 1569-1571 (AGZ. X. 1489 i 1626). Katarzyna, żona Krzysztofa Reya, stolnika lubelskiego 1579 r.; Anna, żona Andrzeja Ossolińskiego (Zs. Przem. 37 f. 10); Barbara, żona 1-o v. Andrzeja Fredry, 2-o v. Jana Stadnickiego i Zofia, panna (Ibid. 19 f. 881). ¶IV. Stanisław, właściciel Drohojowa i Dydatycz, kasztelan przemyski 1574 roku, zeznał 1553 r. zapis dożywocia z żoną Urszulą z Krakowa (M. 84 f. 160). Ta Urszula była z rodu Gucci (Guczy). Drugą żoną kasztelana była Dorota Derszniakówna, wdowa po Stanisławie Ligęzie z Bobrku, kasztelanie żarnowskim; zmarła bezdzietnie 1568 r. (Gr. Przem. 30 f. 1325). Trzeci raz ożenił się kasztelan z Zofią Ossolińską, kasztelanką sandomierską, której zabezpieczył posag 1575 r. (Zs. Przem. 33 f. 64). Pozostawił synów dwóch: Jana i Krzysztofa, oraz córkę Krystynę, za Andrzejem Wronowskim (Gr. Sanoc. 48 f. 94). ¶A) Jan, syn Stanisława, kasztelana przemyskiego, otrzymał od ojca Duńkowice, w powiecie przemyskim, za konsensem królewskim z 1579 r. (M. 119 f. 200). W tymże roku sekretarz królewski, został 1588 r. kasztelanem sanockim. W 1589 r. był deputatem na Trybunał koronny (Wyr. Lub. 32 f. 1). W 1577 r. otrzymał od króla wszystko złoto Gdańszczan; skonfiskowane we Lwowie i Przemyślu (AGZ. X. 1901). Z Anny z Choczwi Balówny, pozostawił córkę Annę, zaślubioną 1603 r. Hieronimowi Rawiczowi Dembińskiemu, podstolemu krakowskiemu, wdowę już 1604 r. (Zs. Ksiąskie 45 f. 1) i synów dwóch: Macieja Stanisława i Jana Parysa. W 1602 r. obaj bracia kwitują Fredrę, a 1610 r. Klofasa. W 1605 r. ustanawiają w Lublinie plenipotenta (Zap. Lub. 11 f. 659; 13 f. 19; 15 f. 711 i 18 f. 1019). ¶ Jan Parys, żonaty 1640 r. 1-o v. z Zofią Dunikowską, wdową po Janie Czerniejowskim (AGZ. X. 4039), 2-o v. z Zuzanną Jaskmanicką, pozostawił dwóch synów, ale ci zeszli bezpotomnie. ¶ Maciej Stanisław, na Chłopicach 1639 r., z Maryanny z Czermińskich miał czterech synów: Samuela; bezpotomnego; Jana Parysa, Aleksandra Dymitra i Krzysztofa Tomasza, oraz córki: Elżbietę Kopystyńską; Annę Rafałową Jaskmanicką i Magdalenę. ¶ Aleksander Dymitr, żonaty 1-o v. z Agnieszką Gorajską, 2-o v. z Konstancyą Ożarowską, następnie Kochanowską, miał córkę Agnieszkę, za Mikołajem Grzybowskim i synów: Macieja Stefana, miecznika buskiego 1681 r., Krzysztofa Tomasza bezpotomnego, i Aleksandra, żonatego z Maryanną Żukowską. ¶ Krzysztof Tomasz, chorąży przemyski 1672 r., otrzymał 1663 roku, wspólnie z żoną, Zofią z Irządza Bolestraszycką, konsens królewski, na wykupienie z rąk Branickich Chołojowiec, Olszan i Krzeczkowa, w ziemi przemyskiej (Sig. 7 f. 8). Z drugiej jego żony, Aleksandry Bidzińskiej, jego synowie: Jan, v. Jan Parys i Aleksander Dymitr (Zap. Lub. 61 f. 529 i 68 f. 239), pisali się z województwem ruskiem, na elekcyę Augusta II-go. Chorąży miał córki: Elżbietę; Magdalenę, za Bazylim Hoszowskim; Krystynę, 1-o v. za Marcinem Bielskim, 2-o v. za Samuelem Sokolnickim, 1685 r.; Annę, 1-o v. za Ludwikiem Jeziorkowskim, stolnikiem brzeskim, 2-o v. za Krzysztofem Przanowskim 1713 r.; Maryannę, za Aleksandrem Stano 1685 r. i Helenę Ożarowską. Jan, v. Jan Parys, syn Krzysztofa Tomasza, chorążego przemyskiego, dziedzic na Bolestraszycach, był żonaty 1-o v. z Anną z Kossowskich, chorążanką zatorską, 1690 r., 2-o v. z Jadwigą Ulaniecką, wdową Wierzchowską, 1698 r., 3-o v. z Konstancyą Morską, z którą zeznał zapis dożywocia 1709 r., 4-o v. z Barbarą Sołtykówną. Jego potomstwo z Sołtykówny: Franciszka, żona 1-o v. Bogusława Bobrownickiego, 2-o v. Kazimierza Jordana, starosty siemiechowskiego; Aleksander, w zakonie OO. Bernardynów Fabian. Antoni, urodzony z Morskiej, z łowczego stolnik przemyski 1746 r., w końcu sędzia ziemski przemyski, zmarły 1765 r., z Barbary ze Zborowskich, pozostawił: Maryannę, za Tomaszem Mioduszewskim; Teresę, za Józefem Stojowskim; Franciszka Michała, wylegitymowanego ze szlachectwa w grodzie przemyskim 1782 r., którego z Eleonory z Lubienieckich, 2-o v. Zbyszewskiej, córki: Walerya, Eleonora i Felicyanna; Jana Adolfa po ojcu sędziego ziemskiego przemyskiego, którego z Hiacynty Pinińskiej, 2-o v. Józefowej Bełżeckiej, córka Dominika; Magdalenę, zakonnicę; Katarzynę za Michałem Drohojowskim i Mikołaja. Ten ostatni wystawił 1790 r. skrypt Kielanowskiemu (M. 302 f. 122). Agnieszka, urodzona z Morskiej, za Julianem Fredrą. Józef, urodzony z Anny Kossowskiej, podstoli żydaczowski, zmarły 1754 r., ożeniony z Anielą Borejkówną, miał z niej dwóch synów: Andrzeja i Dominika. Andrzej wylegitymowany ze szlachectwa w sądzie grodzkim przemyskim 1782 r., z Konstancyi Ulińskiej, miał córki: Maryannę, za Stanisławem Pinińskim, N. za Wydżgą i Anielę za Bazylim Ustrzyckim, oraz synów: Ignacego Mikołaja, członka Stanów Galicyjskich 1818 r., Kwiryna Józefa i Jana Piusa, z których Jan Pius, zmarły 1819 r., z dwóch żon, Róży Niemirowskiej, zaślubionej 1805 r. w Wojsławicach i Barbary Rzeszotarskiej, zostawił córkę Anielę, za Karolem Wisłockim i trzech synów: 1) Aleksandra, którego z żony, Emmy z Gurowskich, córki: Stanisława za Stanisławem Hordyńskim i Bolesława; 2) Władysława, ożenionego z Emilią Wolską, z której córki: Ewelina za Leonem Kunickim, zmarła 1867 r.; Aurelia za Janem Biesiadeckim, Stanisława za Ludwikiem Popławskim i synowie: Julian - ksiądz i Bolesław, dziedzic Cieszacina, ożeniony z Bronisławą Terlecką, z której dzieci: Jan Józef, Marya Madejska i Ewelina, zaślubiona 1901 r. w Krakowie Michałowi Radoszewskiemu, dziedzicowi Krępy w kaliskiem; 3) Henryka, dziedzica Łuki, po którym z żony, Julii z Paparów, córka Róża, zaślubiona 1873 r. Stanisławowi Szawłowskiemu. ¶ Dominik na Tapinie, drugi syn Józefa, z Antoniny Kopystyńskiej, 2-o v. Józefowej Nahujowskiej, zostawił syna Mikołaja, dziedzica Tapina, wylegitymowanego ze szlachectwa w grodzie przemyskim 1782 r., po którym, z żony Barbary Górskiej, córka Marya, za Mikołajem Sobolewskim i synowie: Eustachy Mateusz i Baltazar. Tego ostatniego, z Honoraty Mroczkowskiej, synowie: Stanisław i Władysław zmarli, żyje trzeci Zygmunt, dziedzic Tapina, ożeniony z Maryą Kellermanówną. Eustachy Mateusz, ożeniony z Eweliną Niemirowską, z synami Edmundem i Eugeniuszem, zapisani do ksiąg szlachty w Galicyi 1846 r. ¶ Aleksander Dymitr, drugi syn Krzysztofa Tomasza, chorążego przemyskiego, żonaty z Teresą Rupniewską, 2-o v. Balową, pozostawił syna Krzysztofa, chorążego liwskiego i córkę Katarzynę, żonę 1-o v. Teodora Denhoffa, 2-o v. Antoniego Rozwadowskiego, którzy dopełnili działu ruchomości po Rupniewskich w 1732 r., z siostrą swoją przyrodnią, Salomeą Balówną (M. 259 f. 28). ¶ Jan Parys, kasztelanic sanocki, brat Macieja Stanisława; żonaty 1-o v. z Małgorzatą Lasocką; z której córka Beata Krystyna; żona 1-o v. Zygmunta Porembskiego, kasztelana zawichostskiego, 2-o v. Marcina Mieleckiego, starosty brzeźnickiego, 2-o v. 1625 r. z Katarzyną z Mirowa Myszkowską, wojszczanką oświecimską (M. 172 f. 361), która żyje jeszcze 1661 r. i ma sprawy z Morsztynami (Gr. Krak.). W 1650 r. synowie ich: Stanisław; Władysław Ferdynand i Stefan, zeznali dział dóbr ojczystych, przy czem wspomniana siostra Zofia. Ostatni pozywa dwóch pierwszych 1662 r. (Zap. Lub. 47 f. 786). Stanisław i Stefan podpisali z ziemią przemyską, obiór króla Michała. ¶ Stanisława, z Konstancyi z Marchockich, synowie: Adam, Jan, Tomasz i Mikołaj, z których pierwszy, w imieniu swojem i braci, wnosi 1686 r. manifest do grodu lubelskiego, o unieważnienie testamentu swej ciotki (Zap. Lub. 62 f. 21). Stanisław był 2-o v. żonaty z Teofilą Rzepecką, 1-o v. Bazylową Bereźnicką (Zs. Przemys. z 1686 r.). Z synów jego: ¶ Adam, stolnik czerniechowski 1688 r., a po niedoszłej do skutku tej nominacyi, w tymże jeszcze roku stolnik bielski, żonaty 1-o v. z Barbarą Łaiszczewską, kasztelanką sochaczewską, 1-o v. Kuczborską (Perp. Czers. 22 f. 231 i 24 f. 63), a 2-o v. z Franciszką z Rzewuskich, następnie żoną Kazimierza Suchodolskiego i Cetnera, podpisał z województwem ruskiem elekcyę Augusta II-go. Syn jego Andrzej, kustosz przemyski 1733 r. i córki: Teresa Wisłocka i Maryanna Karsznicka, urodzeni z pierwszej żony, procesowali o dług Dziewickich 1718 r. (Wyr. Lub. 454 f. 82). Miał z drugiej żony jeszcze córki: Annę Załaszowską, Barbarę Karsznicką i Rozalię i Konstancyę, zakonnice. ¶ Jan, v. Jan Marcin, zmarły 1709 r., z Katarzyny z Wizembergów, miał syna Kazimierza i córki: Annę, za Tomaszem Zielonką 1695 r.; Salomeę, 1-o v. Kobielską, 2-o v. żonę Teodora Chwaliboga, burgrabiego krakowskiego i Domicellę; żonę 1-o v. Michała Łepkowskiego, 2-o v. Antoniego Kobielskiego. Kazimierz, z cześnika 1716 r. stolnik wołyński, i żona jego, Teresa z Jasienny Jaklińska, pozwani 1721 r. przez Achingerów, o zniewagę listowną (Obl. Krakows. 144 A f. 3501). Synów jego dwóch: Józef i Michał i córki: Zuzanna, 1-o v. Franciszkowa Hebdzina, 2-o v. Ignacowa Łukawska 1779 r.; Katarzyna Łukaszowa Karlińska 1779 r.; Domicella, 1-o v. Marcinowa Gronowska, 2-o v. Andrzejowa Borzęcka 1779 r.; Zofia, 1-o v. Kajetanowa Młodzianowska, 2-o v. Franciszkowa Wratkiewiczowa 1779 r. i Salomea, 1-o v. Janowa Zaćwilichowska, 2-o v. Winczycka. ¶ Józef, dziedzic na Frydrychowcach, zmarły 1775 r., ożeniony z Barbarą z Bielskich, miał córką Zuzannę, za Franciszkiem Trzeszczkowskim i syna Franciszka, wylegitymowanego ze szlachectwa w grodzie oświecimskim 1782 r. ¶ Michał, nazwany w metryce syna swego Mikołaja z 1764 r., stolnikowiczem wołyńskim, sędzia grodzki przemyski 1767 r., łowczy przemyski 1770 r., poseł ziemi przemyskiej 1764 r., żonaty 1-o v. z Katarzyną Sałacką, 2-o v. z Katarzyną Drohojowską, 3-o v. z Teresą Chojecką. pozostawił córki: Magdalenę; Teklę za Pantaleonem Ulenieckim; Antoninę, 1-o v. Józefowę Uleniecką, 2-o v. Adamowę Łapińską; Józefę, Janowę Wisłocką; Maryannę, Ignacowę Szudrawską; Zofię Łukaszowę Niezabitowską i Apolonię Antoninę; oraz pięciu synów: Pantaleona Ignacego Mikołaja, Erazma, Felicyana, Zacharyasza Augustyna Józefa i Jana Maksymiliana. Z nich: ¶ Mikołaj, ur. 1764 r. (metr. w Kosienicach), zmarły 1805 r., z Katarzyny z Pajączkowskich, miał syna Walentego Romualda, ur. 1801 r. (metr. w Chodorowie), wylegitymowanego ze szlachectwa w Królestwie 1838 r. ¶ Erazm, ur. 1771 r., właściciel Rudołowic, członek Stanów Galicyjskich 1817 r., z Tekli z Horodyskich, pozostawił córkę Maryannę, zaślubioną Wincentemu Dwernickiemu i synów: Antoniego, żonatego z Rozalią de Villeneuve i Ludwika, wylegitymowanego ze szlachectwa w Wydziale Stanów 1826 r., ożenionego z Maryą Uleniecką, z której synowie: Władysław, właściciel Turki, żonaty z Maryą bar. Brunicką i Ernest. Władysława córki: Marya, rozwiedziona z hr. Stanisławem Pinińskim i Helena. ¶ Felicyan, ur. 1784 r., żonaty 1-o v. z Łucyą hr. Parysówną. 2-o v. z Anną Senion de Latreches. Syn jego z pierwszej żony Emanuel; umarł 1884 r. bezpotomnie. ¶ Augustyn, ur. 1788 roku; wylegitymowany ze szlachectwa w Królestwie 1838 roku. ¶ Jan Maksymilian, właściciel Czorsztyna 1819 r.; członek Stanów Galicyjskich 1839 r., z Wiktoryi Grudnickiej, pozostawił synów: Marcelego i Tytusa. Marcelego, ur. 1817 r., właściciela Czorsztyna, z Florentyny z Fihauzerów, dzieci: a) Stanisław, ur. 1855 r., właściciel Czorsztyna, ożeniony 1882 r. z Anną Chomętowską. Dzieci jego: Maryan, ur. 1883 r., Stanisław, ur. 1885 r., Anna, Olga i Helena; b) Kazimiera, ur. 1857 r., doktór praw, żonaty z Heleną Dobrzańską, córką Henryka i Leonii z Potockich; c) Tadeusz, ur. 1858 r., oficer ułanów austryackich, umarł bezżennie; d) Wiktorya, zaślubiła w Czorsztynie 1888 r. bar. Gustawa Lipowskiego. Marceli z synami w Wydziale Stanów 1861 r., a dzieci Stanisława w Galicyjskim Wydziale krajowym 1894 r., legitymowali się ze szlachectwa. Tytusa, właściciela Ryczowa, z Seweryny z Brandysów, dzieci: a) Marya, zaślubiona 1880 r. Kazimierzowi Chomętowskiemu; b) Józefa, zaślubiona bar. Mieczysławowi Błażowskiemu 1884 r.; c) Helena, zaślubiona Bogdanowi Gałęzowskiemu 1882 r.; d) Wiktorya, zaślubiona Cezaremu Szaszkiewiczowi. ¶ Tomasz podpisał z ziemią przemyską, obiór króla Michała. W 1689 r. był towarzyszem pancernym roty królewskiej, a 1690 r. mianowany cześnikiem podlaskim, umarł cześnikiem podolskim 1704 r. Synem jego, z Katarzyny z Gośniewic Wolskiej, był Ludwik, podstoli chełmski 1713 r., który układał się z przełożoną Wizytek w Krakowie, o posag siostry swej Cecylii, wstępującej do zakonu 1722 r. (Obl. Krak. 146 f. 104). Wdowa po nim (poślubiona 1716 r. w Dobromilu), Cecylia z Brześciańskich, córka Andrzeja, żyła jeszcze 1754 r. Dzieci jego: Elżbieta Aleksandrowa Stadnicka, Cecylia Jackowa hr. Krasicka i Józef, bezdzietny z Antoniną Szaniawską, łowczanką litewską, 2-o v. Stefanową Wąsowiczową, podstoliną radomską (Gr. Trembow. 212 f. 165). ¶ Mikołaj, żonaty 1686 r. z Eleonorą Kossowską, 2-o v. Jerzową Starzechowską, pozostawił córkę Zofię, zmarłą 1704 r. ¶ Stefan, syn Jana Parysa, a brat Stanisława, z Konstancyi z Buńkowa, 1-o v. Ignacowej Proszewskiej, 2-o v. Aleksandrowej Omiecińskiej, miał córkę Antoninę, żonę 1-o v. Jana Ortyńskiego, 2-o v. Franciszka Andrzeja Wizemberga. Bratem jej był pewnie Seweryn, przeciwko któremu, jako stryjecznemu swemu bratu, protestuje w grodzie lubelskim 1689 r. Tomasz Drohojowski, w sprawie tejże Antoniny (Zap. Lub. 65 f. 313). ¶ Władysław Ferdynand, drugi z kolei syn Jana Parysa, a brat Stanisława i Stefana, żonaty z Anną Marchocką, 2-o v. Grabkowską, pozostawił córki: Helenę, żonę Jerzego Jordana, podczaszego krakowskiego; Zofię, żonę Ignacego Humnickiego i Katarzynę Romerową, oraz synów: Józefa i Jana (Zap. Lub. 50 f. 645). ¶ Józef, miecznik przemyski 1694 r., zmarły 1714 r., żonaty z Maryanną Marchocką; miał z niej synów: Teodora, proboszcza w Makowie 1733 r., Michała i Mikołaja; oraz córki: Maryę v. Barbarę, za Aleksandrem Drzewieckim; Różę, za Józefem Witowskim i Ludwikę, 1-o v. za Kotowskim, 2-o v. za Gorzkowskim. Michała z Pudencianny Drohojowskiej, synowie: Ignacy i Stanisław, żonaty z Joanną w Pruszyńskich, obaj bezpotomni. Mikołaja, z Teresy z Góreckich, córka Maryanna Benedyktowa Węglińska 1763 r. i syn Mikołaj, miecznik przemyski, żonaty z Teofilą Iskrzanką, z której córki: Konstancya, Maryanna i Helena Józefowa Pokutyńska 1800 r. i synowie: Ignacy, chorąży kawaleryi narodowej, żonaty z Hołowińską; Piotr, kapitan wojsk koronnych, ożeniony z Barbarą Bandrowską, 1-o v. Krzyszkowską; Jakób Filip i Michał, żonaty z Ewą Sokołowską (Gr. Winnic. z 1782 r. i A. Lwows. For. Nobil.). Ignacy i Michał mieszkali 1807 r. na Wołyniu, a Piotr spisując w tymże roku testament, wymienił w nim przodków swoich od pradziada, obu braci z żonami i że dobra Kokorowo, spadłe na nich po matce, stracili przez Targowicę. ¶ Jan, brat Józefa, ożeniony z Maryanną Rojewską (Gr. Przem. z 1715 r.), umarł kasztelanem czerniechowskim 1716 r. Córki jego: Katarzyna Janowa Balowa; Teresa, 1-o v. Witowska, 2-o v. Rafałowa Kącka; Anna, zakonnica i synowie: Jakób, żonaty 1715 r. z Ludwiką Ochotnicką (Gr. Łuckie) i Józef, chorąży żydaczowski 1737 r., kasztelan przemyski 1765 r., wspólnie z synem Antonim, podówczas miecznikiem przemyskim, Andrzejem i Michałem, posłami ziemi przemyskiej, pisał się z województwem ruskiem, na elekcyę Stanisława Augusta. Józef, kasztelan, właściciel Krukienic, z Barbary Wolskiej, stolnikówny halickiej, właścicielki Stablewic (Bracł. XVI f. 441; Woł. XII f. 661 i DW. 69 f. 1345), pozostawił synów: ks. Józefa, Reformata; ks. Tomasza (Iwo), Dominikanina; Ignacego i Paskala, zakonników; Jana, Wiktora i Antoniego; oraz córki: Maryannę za hr. Stanisławem Pinińskim i Józefę za Jakóbem Woroniczem. ¶ Jan, kasztelanic przemyski, miecznik lwowski 1765 r., wojski większy 1770 r., generał adjutant królewski, aprobował 1772 r. sprzedaż Mielnowa, dokonaną przez brata Antoniego. W 1778 r. był kandydatem do kasztelanii lwowskiej (MP.). W 1785 r. nabył Motowidłówkę, w powiecie żydaczowskim, od Piaskowskiego, którą w 1786 r. sprzedał Mniszkowi i następnie w 1791 r. znowu odkupił (DW. 89 f. 801; 102 f. 1055; 107 f. 311; M. 299 f. 85). ¶ Wiktor, kasztelanic przemyski, generał wojsk koronnych 1778 r. (DW. 94 f. 569), ożeniony z Maryanną Sireną Łosiówną, 1-o v. Józefową Biberszteyn Zawadzką, chorążyną owrucką (A. Lwow. For. Nob.). Dominik, syn Wiktora, legitymował się ze szlachectwa w Galicyi 1828 r. (Goł.). Tak on, jak i bracia jego: ¶ Lesław i Stanisław, zmarli bezpotomnie. Siostra ich Hiacynta, za Karolem Łapińskim. ¶ Antoni, kasztelanic przemyski, miecznik przemyski 1748 r., cześnik 1765 r., w końcu podstoli 1769 r. W 1770 r. otrzymał wspólnie z żoną, Ewą z Konarskich, kasztelanką sandomierską (Intercyza ślubna z 1752 r.); konsens królewski, na wykupienie Ożomli z rąk Łempickiej (Kancl. 37 f. 332). Antoni, Jan i Wiktor, otrzymali 1783 r. od cesarza Józefa II-go tytuł hrabiowski austryjacki. ¶ Hr. Onufry, syn hr. Antoniego, właściciel Krukienic, ożeniony z hr. Honoratą Baworowską, zmarły 1808 r., pozostawił córkę Karolinę, żonę hr. Józefa Komorowskiego i synów: Jana i Stanisława Seweryna. ¶ Hr. Jan, właściciel Łącka i Drohojowa, kapitan jazdy wojsk księstwa warszawskiego, zmarły 1853 r., żonaty z Anielą Rostworowską, miał z niej córki: hr. Zofię, zaślubioną Leonowi Kalm-Podoskiemu; hr. Maryę, zaślubioną bar. Leonowi Brunickiemu i hr. Karolinę, oraz syna Seweryna, ur. 1819 r., zmarłego w Drohojowie 1894 r. Hr. Seweryn zaślubił w Warszawie 1855 r. Antoninę z Sobańskich z Obodówki, córkę Ludwika i Róży z hr. Łubieńskich, z której syn hr. Jan Maryan, doktór obojga praw, dziedzic Drohojowa, ur. 1858 r. w Wasylówce na Podolu i córka hr. Marya, zaślubiona 1876 r. w Warszawie ks. Mieczysławowi Woronieckiemu. ¶ Hr. Stanisław Seweryn, ur. 1791 r., zmarły 1854 r. w dziedzictwie swojem Balicach, właściciel Krukienic, zaślubił hr. Henrykę Baworowską, córkę hr. Wiktora. Z niej synowie: Zygmunt, Kazimierz i Józef, zmarły bezżennie 1886 r. Hr. Zygmunt, właściciel Krukienic, ur. 1832 r., ożeniony 1858 r. w Krakowie z Maryą Kotarską, ma z niej: a) hr. Helenę, zaślubioną 1888 r. bar. Franciszkowi Burckhardt von der Klee; b) hr. Henrykę, zaślubioną 1879 r. Włodzimierzowi Rylskiemu; c) hr. Seweryna, ur. 1861 r. szambelana dworu ces. król austryjackiego, ożenionego w 1897 r. z Katarzyną Komarówną z Litwy; d) hr. Karola, ur. 1863 r., właściciela Tułkowic, ożenionego 1889 r. ze Stefanią Grabińską z Walewic, z której córki: Henryka i Zofia i syn Jan Zygmunt; e) hr. Romana, ur. 1867 r., właściciela Sądowej Wiszni, szambelana dworu ces. król. austryjackiego, ożenionego 1894 r. z Waleryą de Inkey de Pallin. Hr. Kazimierz, ur. 1835 r., właściciel Bolanowic, zmarły we Lwowie 1894 r., żonaty 1-o v. z hr. Anną Krasicką, 2-o v. z hr. Maryą Gołuchowską, córką namiestnika Galicyi, z drugiej żony pozostawił synów: Adama, ur. 1886 r. we Lwowie i Kazimierza, ur. tamże 1892 r., oraz córkę Helenę. ¶B) Krzysztof, drugi syn Stanisława, kasztelana przemyskiego, ceduje pewne sumy w Lublinie 1603 r. (Zap. Lub. 14 f. 210). Z Katarzyny Męcińskiej, kasztelanki wieluńskiej, która 2-o v. wyszła za Michała Jordana, miał córki: Zofię, żonę Krzysztofa Stano, Annę Włostowską i Katarzynę Zarankową-Horbowską i dwóch synów: Stanisława i Andrzeja, właścicieli Niebieszczan, których kwituje Zakrzewski 1633 r. (Zap. Lub. 34 f. 496). Stanisława, z Zofii Przyjemskiej, synów trzech: Krzysztof, Władysław i Andrzej. ¶ Krzysztof, stolnik lubelski 1666 r., rezygnował z tego urzędu na brata Andrzeja, lecz rezygnacya ta nie doszła do skutku i pozostał na tym urzędzie do śmierci, która w 1670 r. nastąpiła. Jako stolnik lubelski i rotmistrz, podpisał z województwem lubelskiem, elekcyę króla Michała. Żonaty 1-o v. z Zofią Malicką, 2-o v. z Teofilą Leszczyńską, wdową po Buczackim (Zap. Lub 44 f. 481; 50 f. 1339; 52 f. 436 i 54 f. 315; M. 210 f. 139), pozostawił synów: Stanisława, Adama i Samuela. Tego ostatniego syn Franciszek. ¶ Andrzej, brat Krzysztofa, cześnik przemyski 1662 r., starosta powidzki 1664 r., chorąży przemyski 1667 r., chorąży lubelski 1678 r., podpisał z ziemią przemyską, obiór króla Michała. W 1688 r. otrzymał konsens królewski, na wykupienie starostwa łukowskiego od Domaszewskiego i zostawszy starostą, przestał być chorążym. Żonaty był 1-o v. z Zofią Hańską 1685 r., 2-o v. z Magdaleną Przedwojewską 1689 r. (Zap. Lub. 61 f. 957 i 65 f. 157). ¶ Andrzej, brat Stanisława, a syn Krzysztofa, nabył w 1640 r. od Iwaszencewicza Koziatycz alias Barodianki, w powiecie kijowskim, a wspólnie z żoną, Elżbietą z Tulina Hornostajówną, podkomorzanką kijowską, połowę Hornostajpola od Leszczyńskiego. Pozostała po nim wdowa wyszła 2-o v. za Mikołaja Abramowicza, wystawiwszy pierwszemu mężowi pomnik w Lublinie, na którym wypisała, że jest synem Krzysztofa, a wnukiem kasztelana Stanisława (M. 102 f. 321; Kij. IV A f. 5 i 6; V f. 968 i Mon. Star.). Elżbieta, córka Andrzeja, za Janem Oleśnickim, a syn Samuel, starosta niedzialski, podpisał z ziemią przemyską elekcyę króla Michała. Z Zuzanny Orlickiej, jego córki: Antonina, Dominikanka w Nowej Jerozolimie 1681 r. (Kij. VI C f. 220; Zap. Lub. 56 f. 236 i Perp. Czers. 13 f. 69) i Joanna, żona Marcina Rybińskiego 1702 r. ¶V. Mikołaj, zabity 1544 r. przez Andrzeja Pełkę, o co tego ostatniego procesuje Jerzy, syn Mikołaja. Jerzy, żonaty 1550 r. z Anną Bobolanką (Zs. Przemys. 13 f. 345), miał córkę Zofię, żonę 1-o v. Wojciecha Lipnickiego, 2-o v. Zbigniewa Orła i synów: Andrzeja, podstarościego i sędziego grodzkiego przemyskiego 1614 r., a podsędka przemyskiego 1621 r., którego nagrobek w Łowiczu (Star. Mon.); Stanisława, kanonika gnieźnieńskiego i opata Cystersów szczyrzyckich 1607 r. (Kor.). Jerzy miał mieć jeszcze syna Stefana, którego synami byli: Jan Tomasz, Gabryel i Wojciech. Dwaj ostatni dopełnili działu Bratkowic 1644 roku (AGZ. X. 4149). ¶ Jan Tomasz, żonaty 1-o v. z Birecką, 2-o v. z Teofilą Chlewicką, następnie Waleryanową Walewską 1666 r., miał synów: Franciszka i Andrzeja. Franciszek zeznał 1652 r. zapis dożywocia z żoną, Jadwigą Gołkowską (Zap. Lub. 45 f. 720 i D W. 51 f. 1988). Jego dzieci: Stanisław, Seweryn, Jerzy, Teresa i Zofia, żona Jana Bobrownickiego, miecznika stężyckiego. Andrzej, z Teofili Zabawskiej, pozostawił syna Zygmunta, proboszcza w Kosienicach 1681 r., dziekana kapituły przemyskiej 1718 r. i córki: Zofiannę, za Samuelem Kossowskim i Teofilę za Adamem Ostrowskim. ¶ Gabryel, żonaty 1644 r. z Glinczanką, miał synów: Stefana i Władysława, bezpotomnych. ¶ Wojciecha, z Elżbiety z Romerów, synem miał być Jan, żonaty z Magdaleną Przedwojewską 1671 r. (Sig. 12 f. 125), którego syn Stanisław, chorąży trembowelski, zmarły 1726 r., z Róży Rybińskiej, pozostawił syna Jana, zmarłego 1760 roku, i córki: Aleksandrę, za Antonim Niewiarowskim; Annę, za Ignacym Fayglem; Petronellę, 1-o v. za Wojciechem Fayglem, 2-o v. za Ignacym Bobrowskim i Pudencyannę, za Michałem Drohojowskim (Prot. Inscr. Czchow. 42 f. 29). ¶ Stanisław, proboszcz w Rybotyczach 1601 r. Stefana żona 1663 r. Helena Chlewicka. Maryanna, za Stanisławem Ponińskim 1746 r. Zofia, 1692 r. za Józefem Humnickim. Stefan, towarzysz chorągwi husarskiej 1742 r. Zygmunt, proboszcz w Kosienicach, Jan, pułkownik królewski, dziedzic Zabłociec, Jan Parys, dziedzic na Bolestraszycach i Tomasz, cześnik podolski, fundowali 1701 r. kanonię przy katedrze przemyskiej, dla swego rodu. Pierwszym kanonikiem został Zygmunt, potem kustosz, w końcu 1718 r. dziekan katedralny przemyski (Encykl. Kościelna).