БРЖОЗОВСЬКІ

Brzozowski herbu Jastrzębiec. O nich pisze K s. Ko-jałowicz in MS. i jam miał ustną relacją od jednego z tego domu, herb zaś ich taki, podkowa tym kształtem jak w Jastrzębcu żelazna, krzyż zloty w pośrodku jej w polu [str. 339] błękitnym, na krzyżu kruk czarny stoi, w prawą tarczy obrócony, w pysku trzyma złoty pierścień, perłą ku dołu nachylony. Piszą się z Brzozowka, w Brześciańskim województwie. Z tych Maksymilian Brzozowski najprzód kasztelan Kijowski, a potem wojewoda Brzeski Litewski, jam go opuścił między wojewodami Brześciańskiemi, musiał jednak na tym krześle siedzieć już po roku 1648. herb mu też Gozdawa przypisałem, bo go i Okolski pod tym herbem położył, żona lego Justyna, deszcze żyła 1668. jako świadczy Historia Colleg. Brest. syn jego Konstantyn, zostawił syna Antoniego Stanisława. Brat Maksymiliana Hrehory, oboźny korcony. Stryjeczny zaś brat Mikołaj, żył jeszcze 1691. mając lat dziewięćdziesiąt.

Rodzina:	Brzozowski
Herb:	Brzozowski

Wstęp: Podkowa jak w Jastrzębcu; krzyż złoty w pośrodku, na nim kruk czarny stoi, w dziobie pierścień trzyma. Pisali się z Brzozowca (Bracł. IX f. 560). Podług Kojałowicza, mają pochodzić z województwa brzeskiego litewskiego

Pisali się: na Brzozowcu, z Brzozowa,

Iwan Brzozowski 1596 r. w województwie brzeskiem litewskiem, świadek 1598 r. na testamencie Sapiehy, wojewody witebskiego, pisanym po rusku, podpisał się po polsku Iwan Brzozowski. Ten sam Jan sprzedał sześć wsi w powiecie mozyrskim Zawiszy 1609 r. (Bracł. III f. 1122). Syn jego Maksymilian (Zap. Lub. 30 f. 194), porucznik wojewody ruskiego 1634 r. (Woj. Pam.), podstoli kijowski 1635 r., kasztelan kijowski 1648 r., wojewoda brzeski litewski 1653 r. i starosta tłumacki 1654 r., z Justyny Jełowickiej (Kij. VII f. 145 i Arch. I. Z. Ros. VII. 1) pozostawił syna Konstantego (Op. Kij. 21), i córkę Zofię za Konstantym Janem Szujskim, pisarzem litewskim (Kij. VIII f. 632). Marcin, miecznik kijowski 1641 r. Jan Mikołaj na Brzozowcu, miecznik kijowski 1670 r. (Akta IV). Prawdopodobnie jest to pomyłka; był on pewnie synem miecznika Marcina, a więc miecznikowiczem. W drugiej połowie XVII-go wieku Katarzyna, 1-o v. za Stanisławem Młockim, starostą tłumackim, 2-o v. za Karolem Denhoffem, kasztelanem konarskim (Woł. IX f. 1860). Michał, Stefan i Jan w województwie kijowskiem 1722 r. (Kij. X f. 1100). ¶ Marcin, podsędek brzeski litewski 1628 r., Andrzej i Michał Jaszczoltowicze z województwem wileńskiem, a Jerzy z województwem nowogrodzkiem podpisali elekcyę Jana Kazimierza. W liczbie elektorów króla Michała spotykamy: Dominika i Zygmunta z województwa nowogrodzkiego. Michał z Brzozowa, stolnik wendeński, z powiatem wilkomierskim podpisał obiór Jana III-go, Gabryel z województwem brzeskiem litewskiem elekcyę Augusta II-go, Tobiasz i Rafał z województwem brzeskiem litewskiem, a Dymitr z województwem czerniechowskiem obiór Stanisława Augusta. ¶ Dominik, podstoli wołkowyski i starosta kiernowski 1676 r. Wiktor Michał z żoną, Anielą z Odachowskich, biorą 1730 r. w zastaw Sielec od Sapiehów (Sap.). Rafał z województwa brzeskiego litewskiego, stolnik lubelski, podpisał manifest szlachty litewskiej 1763 r. Antoni, syn Franciszka, skarbnika lidzkiego i Róży z Górskich, 1784 r. (DW. 100 f. 460). Feliks, syn Stanisława, stolnika smoleńskiego, 1764 r. (DW. 84 f. 518). Tadeusz Karol, chorąży husarski wojsk litewskich, sprzedał różne majątki Dankiewiczowi 1780 r. (M. 284 f. 39). Michał, podstoli starodubowski 1787 r. Tobiasz, 1778 r. buńczuczny buławy polnej litewskiej (DW. 94 f. 717), krajczy kobryński 1792 r.

І

Анисим Хведкович Смоленщанин 

~ Юстина з Єловицьких

Син Івана Бжозовського та його дружини Юстини з Єловицьких. 
Осів постійно на Київщині, де мав значні маєтки, зокрема, замок і волость Трипілля, набуте 1633 року. 1633 брав участь в битвах польсько-турецьких як поручник воєводи Станіслава Любомирського, який потім сприяв його кар'єрі. 1635-го став київським підстолієм. 1638 року воював проти козаків, які зруйнували маєток Трипілля. 4 грудня 1638 підписав як один з комісаріфв РП угоду з козаками.
З 1648 року Київський кастелян. Після виборного («елекційного») сейму разом з Адамом Кисілем був висланий до Б. Хмельницького для перемовин; схожу місію мав після Зборівської угоди. Воєвода берестейський з 6 травня 1653 року, з 1654 року — тлумацький староста.
Один з небагатьох православних шляхтичів, мав тісні зв'язки з Київською православною митрополією. Петро Могилаприсвятив йому свою працю «Літнос» (1642) як «статечному сину церкви святої». Надавав кошти для діяльності Церкви, брав 1647 року участь у виборі С. Косова та Тризни — печерським архимандритом. Останні роки провів на Волині, не брав участі в публічному житті.
Мав багатий архів, який згорів під час війни в Полонному.

Костянтин
Березовський-Бжозовський Болеслав Емеринович, 1896 р.н., ДАВіО, ф.Р- 6023, о

Березовський-Бжозовський Болеслав Емерикович (1896)

Дата народження: 1896 р.
Місце народження: Вінницька обл. м.Теплик
Національність: поляк
Соціальне походження: із службовців
Освіта: малописьменний
Професія / місце роботи: без певного місця роботи
Дата арешту: 12 січня 1938 р.
Орган, що засудив: Наркомом ВС та Прокурором СРСР
Стаття: 54-4, 54-11 КК УРСР
Вирок: розстріл; Дата вироку: 09.02.1938; Дата виконання вироку: 05.03.1938;
Дата реабілітаціi: 31 липень 1959 р.
Реабілітуючий орган: Верховним Судом УРСР; Дата: 31.07.1959; [№: 9124];