Богушевичі

Bohuszewicz h. Gozdawa, vel Bochuszewicz, Boguszewicz, rodzina rusko-litewska, w Wielkim Księstwie Litewskim i na Wołyniu, z przydomkiem Minkowski. Wojna i Iwan, ziemianie brzesko-litewscy, 1528 r. wzmiankowani w Metryce Litewskiej. Bohuszewiczowie podpisali 
elekcję 1674 r. z pow. słonimskim i woj. mińskim, 1697 i 1733 r. z woj. mińskim, 1764 r. z pow. wołkowyskim. Zostali wylegitymowani ze szlachectwa w Królestwie Polskim w latach 1836-1862, w guberni wileńskiej 1853, kowieńskiej 1863.
Oprócz nich było kilka jeszcze domów tego nazwiska na Litwie. Byli Bohuszewiczowie z przydomkami Spiegajłło (Spiegajło), Tuszewicki, Filo, Wizgierd, które niekiedy brali za nazwisko.

• FAUSTYNA Bohuszewicz-Minkowska (ok. 1790-1873), c. Stanisława i Teresy Iwanowskiej, dożywotniczka majątku Hanusin in. Anusin, w pow. mińskim; „dla wielkich zalet umysłu i serca znana i szanowana powszechnie”; zm. Hanusin (SGKP t.3/30); m. Atanazy Prószyński h. Lubicz (1775-1847), s. Felicjana i Ludwiki NN., podkomorzy miński, rotmistrz wojsk polskich; dziedzic dóbr Hanusin, pow. miński; zm. Hanusin, bezpotomnie.

• STANISŁAW Bohuszewicz-Minkowski (1751-28 VIII 1817), s. Mikołaja Michała i Felicjanny Bykowskiej, działacz polityczny, pułkownik wojsk koronnych, sędzia grodzki miński, poseł na sejm; rotmistrz miński 1777, sędzia grodzki miński 1787; poseł z woj. mińskiego na Sejm rozbiorowy 1773-1775; wraz z T. Reytanem i S.Korsakiem sprzeciwiał się oddaniu laski marszałkowskiej A.Ponińskiemu; w czasie obrad Sejmu Czteroletniego wydał „Odezwę do skonfederowanych sejmujących Stanów”, w której domagał się ukarania Ponińskiego jako zdrajcy ojczyzny; deputat na Trybunał litewski 1784 i 1792; ur. Litwa, woj. mińskie, majątek rodzinny, zm. lat 66, poch. Iwieniec, woj. mińskie (PSB t.2/234); ż. Teresa Iwanowska (ok. 1760-po 1790); dzieci: Faustyna. 

Źródła: Bon. t.1/364; Nies.; Szl. Król.; Urus. t.1/292; Żern. t.1/87.

У листі від 28 листопада 1548 р., адресованому господарському маршалку й кременецькому старості пану Івану Богушевичу, щоб він дав і поступив у держання лепесовському війту Яну місцевого млина. Зі змісту листа дізнаємося, що згаданий війт тримав лепесовський млин ще за дозволами колишніх кременецьких старост, панів Фальчевського та Герцика. До того ж цей млин, за свідченнями старости Фальчевського, був малоприбутковим. Щоб покращити роботу млина й у винагороду за службу Бона наказала І. Богушевичу, аби той «о томъ ведалъ и того млына ему (лепесовському війту Яну. — А.Б.) поступил, и вымелъковъ всихъ, которые з него приходять, ему до воли а ласки нашои вживати и на себе ихъ брати допустилъ»1. 
1 РГАДА. — Ф. 389. — Оп. 1. — Ед. хр. 32. — Л. 29 об.
Comments