Rodzina: Bąk Herb: Zadora Wstęp: z Wysokiej v. Bąkowej Góry, w powiecie piotrkowskim i Grotkowic w powiecie szczyrzyckim Przydomki: Bąk, Pisali się: z Bąkowej Góry, z Góry i Grotkowic, z Góry, Grotkowic, z Zagajowa i Chełma w ziemi sieradzkiej, ze Straszęczyna, Побор 1565 Подільське воєводство Bąk Piotr, pieczęć wycisnął Kolbus i Domanikowski. Bąk Walenty, pieczęć wycisnął Radecki. Pakosz z Zagajowa i Chełma w ziemi sieradzkiej, [nieznany ojciec poniższego rodzeństwa] brat Przedbora, protoplasty Lanckorońskich, pozwał 1389 r. Zbigniewa, syna Przedbora, o Grotkowice (St. Pr. P. P. VIII. 5173 i 7350 i H. II). Zbigniew, syn Pakosza, uzyskał 1398 r. wyrok przeciwko ojcu, nakazujący podział dóbr. Ten to Zbigniew, piszący się z Góry i Grotkowic, 1410 r. podkomorzy sieradzki,1412 r. kasztelan rozpierski, przezwany Bąkiem, dziedzic Wysokiej v. Bąkowej Góry, zmarły 1433 r., miał dwóch synów: Zbigniewa i Jakóba. Zbigniew procesuje się 1434 r. z żupnikiem Mikołajem, a wspólnie z bratem Jakóbem 1443 r. z Katarzyną z Romiszowic. Zbigniew 1454 r., gdy syna Henryka umieszcza na uniwersytecie krakowskim, jest kasztelanem rozpierskim, potem cały rok 1462 kasztelanem małogoskim. Tutaj zachodzi pewna wątpliwość. Ponieważ pozostała po nim wdowa Małgorzata, w akcie z 1473 r. nazwana wdową po kasztelanie rozpierskim (M. 12 f. 144), a syn jego Zbigniew, kasztelan małogoski 1466 r., synem kasztelana rozpierskiego, należy przypuszczać, że albo przesiadł się 1463 lub 1464 r. na kasztelanię rozpierską, bliżej jego dóbr położoną i wkrótce umarł, lub też, że umarł kasztelanem małogoskim, ale nazywano go z przyzwyczajenia, kasztelanem rozpierskim. synów jego trzech: Zbigniew, kasztelan małogoski 1466 r., Jakób, Henryk i córka Zbigniewa. Pisali się z Góry, Grotkowic, lub wprost Rozpirskimi. Henryk na uniwersytecie krakowskim 1454 r. Wszystkich trzech pozwała 1464 r. siostra Zbigniewa, żona Mikołaja Wieruskiego, o 400 grz. ojcowizny. Długosz pisze, że w drugiej połowie XV-go wieku Jakób Rozpierski h. Zadora jest właścicielem Grotkowic, Henryk właścicielem Grabi pod Straszęczymem, a Emeryk (ma być Henryk) właścicielem Straszęczyna. ¶ Anna z Bąkowej Góry, żona Jarosława Łaskiego, wojewody sieradzkiego, matka głośnego heretyka Jana (Pis. Dz. P. IX). ¶ W 1508 i 1536 r. Zbigniew Bąk ze Straszęczyna był właścicielem kilku wsi w powiecie pilznieńskim. W 1581 r. Straszęczyn należał do Waleryana, Jana i Andrzeja Bąków; Grabiny do Waleryana, Doroty, Barbary i Andrzeja; Góra Zabawska i Matyczna do Jana i Piotra, a Wola Górska do Jana i Krzysztofa (Paw.). ¶ W województwie podolskiem w 1565 r. Piotr dziedzic Kaliny, Derewian i Kniaże, a Walenty Kulczejowiec i Boryszkowiec (Jabł.). ¶ Andrzej został chorążym kamienieckim 1547 r. [nieznany ojciec poniższego rodzeństwa] Walenty, chorąży kamieniecki, zmarły 1579 r., z żony Doroty z Miękisz miał synów: Piotra, Waleryana i Krzysztofa. brat chorążego, Andrzej; pozostawił synów trzech: Stanisława, Sebastyana, Jana i córkę Zofię. W 1592 r. Krzysztof Miękiski, brat Doroty, procesuje się z wyżej wymienionemi dziećmi Walentego i Andrzeja (Wyr. Lub. 51 f. 690). Krzysztof otrzymał 1621 r. konsens królewski na wykupienie wójtostwa we wsi Smolnicy ze starostwa przemyskiego (M. 165 f. 361). Stanisław, syn niegdy Jana 1626 r. (M. 174 f. 103). Jan rotmistrz królewski, został 1630 r. podstolim halickim, a następnie 1642 r. z chorążego kasztelanem halickim. ¶ W XVII-m wieku Bąkowie zaczęli się zwać Bąkami-Lanckorońskimi, jak Jan 1643 r., Marcin, rotmistrz królewski, 1657 r., żonaty z Anną Wielhorską 1654 roku. |
РОДОВОДИ ШЛЯХТИ > Б >