БАЙКОВСЬКІ
Bajkowski h. Lubicz, vel Baykowski, z ziemi bielskiej, gdzie leżą Bajki Stare, B. Zalesie, B. Starawieś etc. W XVI i XVII wieku rodzina licznie rozrodzona, wobec czego niektórzy jej członkowie używali przydomków, jak np. Chrzczonowicz. Oprócz Bajek byli właścicielami m. in. dóbr Moniek i Zblutowa 1620, Niewodnicy, Zalesia, Ichnatki i Pawłowszczyzny 1644, oraz Kapic 1732; posiadali też starostwo tutlickie 1768. W XVII i XVIII w. piastowali powiatowe urzędy ziemskie w pow. mścisławskim, smoleńskim i czerniechowskim, owruckim, lubaczowskim i bielskim. Podpisali z woj. mścisławskim elekcję Jana Kazimierza w 1648, z woj. kaliskim i brzeskim litewskim obiór Augusta II w 1697, natomiast elekcję Stanisława Augusta w 1764 z ziemią bielską. Wylegitymowani zostali ze szlachectwa w Królestwie w 1840.
z dnia 22 grudnia 1802 roku zarchiwizowany pod nr 2472. 12 stron: (…) z powiatu owruckiego (…),
(…) zatwierdzono w szlachectwie: Waleriana, oraz Macieja, tudzież Antoniego, Karola, Mikołaja i Aleksandra, braci miedzy sobą stryjeczno rodzonych, jako też ich stryjów, synów (…), wnuków (…), prawnuków (…), praprawnuków (…). Łącznie wywód obejmuje 5 pokoleń rodziny.
JAN Bajkowski (ok. 1600-1650), s. Sebastiana i Doroty Szorcówny, biskup eneński, sufragan i oficjał poznański, kanonik gnieźnieński.
Źródła: Bon. I 81-82; Nies.