De voorbereidingen
De voorbereidingen voor de mini-reünie van 2011 begonnen eigenlijk al op dinsdag 7 september 2010. De jacht op de nog ontbrekende studiegenoten van beide klassen werd ingezet door Frits van Dillen, Herman de Jonge en mijzelf.
Frits kwam na wat gegoogle snel op de proppen met Henk Willekes, die meteen enthousiast reageerde , waarna – óók door ondergetekende – uitgebreid e-mails werden gewisseld. Henk bleek als natuurfotograaf de website www.schoonheidvandenatuur.nl te hebben; een aanrader!
E-mail verkeer met Arthur Spee werd door mij opgewaardeerd tot telefonisch contact, hetgeen leidde tot het beschikbaar stellen van zijn onderkomen in Nieuwveen voor de komende reünie. Na tweemaal te zijn samengekomen bij Bertus de Jong in Amsterdam was dit een welkome verandering, mede door het feit dat het aantal gegadigden intussen rond de 15 man lag.
Daar ik wist dat Herman Oostervink sinds jaar en dag op jachthaven Bon aan de Vinkeveense Plassen zijn rust/vertier zocht, lukte het mij via genoemde jachthaven zijn telefoonnummer te bemachtigen en na één telefoontje kon er weer een kandidaat aan de lijst worden toegevoegd.
Tegelijkertijd was er al een onderkomen voor een eventuele reünie in 2012 voor handen, want Herman stelde zijn “buitenhuis met landgoed” bij jachthaven Bon beschikbaar.
Nu werd het tijd een geschikte datum vast te stellen. De maanden augustus en september werden als het meest geschikt beschouwd en na een inventarisatie onder de reünisten kwamen slechts enkele dagen in september in aanmerking en werd, evenals in 2010, gekozen voor 6 september, een dinsdag ditmaal.
Herman de Jonge had intussen ook niet stil gezeten en had uit zijn stoffig archief de e-mail adressen van Henk Hoonings, Louis Ackens, Piet Mossinkoff en Wim van Klaveren opgediept en QSO gemaakt. Helaas was van dit viertal alleen Louis Ackens gecharmeerd van Herman's verhaal.
Er werd besloten om maar eens een inspectiebezoek te gaan brengen aan huize Spee, zodat Herman en ik op dinsdag 8 maart Nieuwveen-waarts togen, vergezeld van onze vaste cateraar Frits. Arthur bleek over een grote huiskamer en een grote tuin te beschikken, dus de lokatie werd ogenblikkelijk goedgekeurd. Na een kopje soep en wat sandwiches van Tanja Spee (óók goedgekeurd) nam cateraar Frits het woord en werd de catering tot in de puntjes besproken en de taken verdeeld. Tevens werd afgesproken verder te zoeken naar uit het oog verloren ex-collegae.
Vanwege het groot aantal “nieuwelingen” werd het vertellen van ieders ervaringen voor, tijdens en na de vaartijd te tijdrovend geacht en dus werd er besloten dat iedereen een zg. maritieme CV zou gaan maken. Deze CV’s zouden centraal worden verzameld, om daarna vóór aanvang reünie aan allen te worden toegestuurd, opdat men wist wat voor 'n vlees men in de kuip had. Deze klus werd mij in de schoenen geschoven, alsmede het in het geheim regelen van een afscheidscadeautje voor de reünisten.
Henk Tromp leverde gegevens aan van Hajo Steegstra, wat resulteerde in wéér een enthousiaste deelnemer, die het totaal aardig in de richting van de twintig dreef. Als klap op de vuurpijl lukte het Frits op onverklaarbare wijze de schuilplaats te ontdekken van Joop Borghmans en contact te leggen, waarmee werd tegemoetgekomen aan de wens van velen. Ook hier weer een zéér positieve reactie op het reünie-idee.
Ergens diep in mijn stoffig geheugen bleek nog info te zitten omtrent Arie Burgerhout, bijgenaamd Pieper. Deze klasgenoot was ná zijn vaartijd naar Duitsland geëmigreerd en d.m.v. internet lukte het me vrij snel zijn telefoonnummer te bemachtigen. Stomverbaasd na zoveel jaren nog iets uit Nederland te horen, deelde hij echter mee geen belangstelling voor een reünie te hebben, maar deed iedereen – maar Bertus de Jong in het bijzonder - de hartelijke groeten. Zodoende bleef het aantal deelnemers voorlopig op 17 staan.
Reünist nummer 18 diende zich aan door vakkundig recherche werk van Herman. Hij vond uit dat Wim van Slooten ergens in Leiden woonde en bemachtigde op miraculeuze wijze zijn telefoonnummer. Telefonisch contact tussen beide heren resulteerde in alweer een nieuwe enthousiaste meeligger.
Het aanleveren van de maritieme CV's bleek voor de meesten geen hoge prioriteit te hebben, want ze druppelden slechts mondjesmaat binnen. Sommigen waren kort van stof, anderen beschreven alles vanaf september 1956 tot de dag van vandaag. Van chronologische opsommingen tot complete reisverhalen; voor elk wat wils.
Het was Herman de Jonge intussen gelukt Dirk Middelkoop op te sporen. Contact met Dirk zelf kreeg hij niet, aangezien deze zeer ernstig ziek was. In overleg met Dirk's zoon werd besloten van verdere toenadering af te zien. Hoe ernstig ziek Dirk was, bleek op 12 juli jl. toen Hajo Steegstra in een telefonisch onderhoud met Dirk's echtgenote vernam dat Dirk de dag ervóór was overleden. Wat jammer dat hij niet eerder kon worden getraceerd; wij hadden dan op de eerdere reünie's de kennismaking met hem kunnen vernieuwen.
Op 1 augustus was het dus zover. De maritieme CV's werden openbaar, zodat alle 18 zich op de hoogte konden stellen van de carrières tijdens en na de koopvaardijtijd van de andere zeventien. Één van de 18 reageerde echter (nog) niet op de oproep, maar wat niet is kan altijd nog komen!
Precies een week later reageerde nr. 18, i.c. Herman Oostervink, dat hij tot zijn spijt op zes september verhinderd was de reünie bij te wonen. Het aantal aanwezigen werd aldus definitief vastgesteld op 17.
Niet lang daarna kon ik de laatste hand leggen aan de fabricatie van de (inmiddels) 18 "cadeau's" voor iedere reünieganger na afloop van het BBQ-festijn. Deze kleinigheid werd door Herman de Jonge ter beschikking gesteld in de hoop dat de DVD-versie een langer leven beschoren zal zijn dan de oorspronkelijke videoband.
Mijn connecties bij het K.N.M.I. - ik heb tenslotte 10 jaar op een weerschip gevaren - zullen zorg dragen voor aanvaardbaar weer in Nieuwveen op dinsdag 6 september. Ik heb gedreigd, dat - als ze er naast zouden zitten - ik nooit meer naar de weersprookjes van Erwin Krol zal kijken, maar mij uitsluitend zal laten voorlichten door Helga van Leur en Margot Ribberink. Het oog wil tenslotte óók wat!
Als een volkomen verrassing kwam op maandag 29 augustus het bericht dat Jan Manni zich had gemeld als deelnemer aan de mini-reünie. Jan is na de studie aan 688 nooit gaan varen, maar wilde toch de kennismaking hernieuwen met zijn oude studiegenoten.
De dag vóór de reünie meldde Harry Vroman zich tot zijn spijt af wegens ziekte. Het totaal verminderde wederom tot de oorspronkelijke zeventien man. Van enig zomers weer is geen sprake; de zomer viel dit jaar op de zaterdag hiervóór. Ondanks dat de weergoden weigeren mee te werken, zullen we er het beste van maken en verwacht ik toch een gezellige bijeenkomst.