Tryb rozkazujący jest tworzony w prosty sposób od tematu czasownika w czasie teraźniejszym:
- Czasowniki, których temat jest zakończony jedną spółgłoską mają w trybie rozkazującym końcówki -! (ty 2. lp.), -me! (my 1. lm.), -te! (wy 2. lm.).
Spólgłoski końcowe -d, -t, -n, -l sa zmiękczane do -dj, -tj, -nj, -lj, a spółgłoski -k, -h, -g przechodzą (palatalizują) w -č, -š, -ž.
przykłady:
dielaj! = rób! (2. lp)
znajme! = poznajmy!
plujme! = płyńmy!
prodaj! = sprzedaj! (2. lp)
pišme! = piszmy!
hočte! = zechciejcie! (2. lm, grzecznie)
govorte! = mówcie! (2. lm , grzecznie)
platj! = płać! (2. lp)
letjme! = lećmy!
vidjte! = zobaczcie! (2. lm, grzecznie)
var! = gotuj!, (2. lp)
- Wszystkie pozostałe czasowniki zakończone dwoma lub więcej spółgłoskami mają w trybie rozkazującym końcówki -i! (2. lp.), -ime! (1 os. l.m.), -ite! (2. lm.). Oznacza to, że samogłoska
-i- jest dodana pomiędzy tematem czasownika, a końcówką trybu rozkazującego.
przykłady:
spi! = śpij! (2. lp.)
gybni! = zgiń! (2. lp.)
|
|
