၀ီလီယံ ရွိတ္စပီးယား(William Shakespeare)(၁၅၅၀-၁၆၀၄)သည္ ကမာၻ႕စာေပေလာက ကိုလႈပ္ခတ္ႏိုးႏိုင္ခဲ့သည့္ နာမည္ေက်ာ္ ျပဇာတ္ေရးဆရာ၊ စာေရးဆရာ၊ကဗ်ာလကၤာဆရာ ျဖစ္သည္။ကေလာင္နာမည္တစ္ခုသာျဖစ္သည့္အတြက္ ရွိတ္စပီးယားကို မည္သူမွမသိၾကေပ။ သို႔ျဖင့္ မည္သူျဖစ္မည္ ဟုအျငင္းပြားလာသည္မွာ ၂၀ရာစုလယ္ အထိျဖစ္သည္။ ေနာက္ဆံုး အနီးစပ္ဆံုး မွန္းဆ၍ရသူမွာ ၁၇ဆက္ေျမွာက္ ေအာက္စဖို႔ုျမိဳ႕စား အက္ဒ္၀ပ္ ဒီ ေဗရာ(Edward de Vere)ျဖစ္သည္ဟု ဆိုၾကပါသည္။ အက္ဒ္၀ပ္ သည္ မင္းညီမင္းသားတို႔ ထံုးစံအတိုင္း ျမင္းစီး၊အမဲလိုက္၊စစ္ေရး အစရွိသည့္ပညာရပ္မ်ားသင္ၾကားတတ္ေျမွာက္ သကဲ့သို႔ ဂီတ၊အက၊စာေပ ဖက္တြင္လည္း အထူး၀ါသနာၾကီးသည္။လက္တင္ ႏွင့္ ျပင္သစ္စာေပမ်ားကို ဆရာေခၚျပီး အိမ္တြင္ သင္ၾကားခဲ့သည္။ကိန္းဘရစ္ခ်္တကၠသိုလ္ မွ ၀ိဇၨာဘြဲ႔ ၊ေအာက္စဖို႔တကၠသိုလ္ မွ မဟာ၀ိဇၨာဘြဲ႔မ်ား ရျပီးေနာက္ လန္ဒန္ရွိ ဂေရးအင္းတြင္ ဥပေဒပညာကို တစ္ႏွစ္ဆည္းပူးခဲ့ေသးသည္။ အသက္၁၂တြင္ ဖခင္ေသသျဖင့္ မိခင္ေနာက္အိမ္ေထာင္ျပဳသည္။သို႔ေသာ္ မိခင္၊ပေထြးတို႔ႏွင့္ ၾကာၾကာမေနႏိုင္သျဖင့္ နန္းတြင္းသို႔မင္းမႈထမ္းအေနျဖင့္ အခစား၀င္ေနခဲ့သည္။နန္းတြင္းတြင္ အၾကီးေတာ္တစ္ဦးေပးျပီး ေနထိုင္ေစသည္။ ထိုအၾကီးေတာ္မွာ ေနာင္တြင္ ဘဏၰာေရး၀န္ၾကီး ၀ီလီယမ္စီလ္စီ ျဖစ္သည္။ဘုရင္မ အဲလိဇဘတ္၏ အၾကံေပးေကာင္စီ၀င္အျဖစ္ ႏွစ္မ်ားစြာထမ္းေဆာင္ခဲ့ဖူးသူလည္းျဖစ္သည္။မ်ိဳးရီုးဂုဏ္ေၾကာင့္ အက္ဒ္၀ပ္ အား စီလ္စီ မိသားစုအျဖစ္ကဲ့သို႔ ေနထိုင္ေစသည္။ (စီလ္စီအိမ္မွ ကၽြန္တစ္ဦးကို သတ္ျဖတ္ဖူးေသာ္လည္း စီလ္စီ၏ ၾသဇာေၾကာင့္ အျပစ္ဒဏ္မက်ပဲ လြတ္ခဲ့သည္ဟုဆိုၾကေသးသည္။သို႔ေသာ္ မေသခ်ာေပ။) ႏွစ္အနည္းငယ္အတြင္း နန္းတြင္း အမႈထမ္းအျဖစ္ ဘုရင္မ အဲလိဇဘတ္ ထံတြင္အခစား၀င္သည္။ ထိုမွစကာ ႏိုင္ငံေရးအရ ထိပ္သီးပုဂၢိဳလ္မ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံရင္းႏွီးလာခဲ့ျပီး ဘုရင္မ၏အေရးေပးျခင္းကိုလည္းခံခဲ့ရသည္။အသက္ ၂၁တြင္ အၾကီးေတာ္၏ သမီး အန္းစီလ္စီ ႏွင့္အိမ္ေထာင္ျပဳခဲ့သည္။အသက္ ၂၄ႏွစ္တြင္ ျပင္သစ္၊ဂ်ာမနီ၊အီတလီ အစရွိသျဖင့္ ဥေရာပတခြင္ လွည့္လွယ္ ခရီးထြက္ခဲ့သည္။ထိုေနာက္ ျပင္သစ္မွ အဂၤလန္သို႔အျပန္ ေရလက္ၾကားတြင္ ပင္လယ္ဓါးျပမ်ား ဖမ္းဆီးသည္ခံရျပီးေနာက္ ဘုရင္မႏွင့္ ရင္းႏွီးသူ ေဆြၾကီးမ်ိဳးၾကီးျဖစ္သျဖင့္ ျပန္လြတ္ေျမွာက္လာသည္။ အဂၤလန္ျပန္ေရာက္ျပီးေနာက္ ဇနီးမွာ ကေလးတစ္ေယာက္ႏွင့္ ေစာင့္ေနသည္ကို သိျပီး ကေလး၏ဖခင္အရင္းမွာ မိမိမဟုတ္၊ဇနီးက ေဖာက္ျပန္ျပီးေမြးထားသည့္ ကေလးျဖစ္သည္ဟုဆိုကာ လင္မယားကြဲသည္။ေနာင္ ၅ႏွစ္မွစြပ္စြဲခ်က္မ်ားကို ျပန္ရုတ္သိမ္းျပီး အန္းႏွင့္ ျပန္ေပါင္းသည္။ အိမ္ေထာင္ကြဲအျဖစ္ေနထိုင္ေနစဥ္အတြင္း နန္းတြင္းအပ်ိဳေတာ္တစ္ဦးႏွင့္ ျငိစြန္းျပီး ကိုယ္၀န္ရေၾကာင္း ဘုရင္မကသိသျဖင့္ ရာဇမာန္ရွကာ ၂လနီးပါး ေထာင္ခ်ထားခဲ့ေသးသည္။ထိုနန္းတြင္းသူမိန္းမပ်ိဳဖက္မွ မခံမရပ္ႏိုင္သူမ်ား၏တိုက္ခိုက္မႈကို ခံရျပီးေနာက္ ႏွစ္ဖက္အသိုင္းအ၀န္းမ်ား အျပန္အလွန္ တိုက္ခိုက္ၾကေသာေၾကာင့္ ဘုရင္မက သတိေပးတားျမစ္ရျပန္သည္။ အန္းႏွင့္ ျပန္လည္ေပါင္းသင္းျပီးေနာက္ ကေလး၅ေယာက္ထပ္မံ ထြန္းကားသည္။သို႔ေသာ္ အန္း အသက္ ၃၂ ႏွစ္အေရာက္တြင္ ရုတ္တရက္ကြယ္လြန္သျဖင့္ အက္ဒ္၀ပ္ ေနာက္အိမ္ေထာင္ျပဳသည္။ စီးပြားေရးအေနျဖင့္ အက္ဒ္၀ပ္သည္ အသံုးအျဖဳန္းၾကီးသူျဖစ္သျဖင့္ မ်ားစြာၾကြယ္၀ျခင္းမရွိဟုဆိုသည္။သို႔ေသာ္ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ဘုရင္မ အဲလိဇဘတ္က ထူးထူးျခားျခားပင္ ရာသက္ပန္လစာဟုဆိုကာ ၁၅၈၆ မွစျပီး တစ္ႏွစ္ကို ေပါင္ ၁၀၀၀ (ယခုေခတ္ ေပါင္ ၁၀၀၀၀၀ႏွင့္ ညီသည္။)ေပးသည္။၁၆၀၃တြင္ ဘုရင္မေနာက္ နန္းတက္သည့္ ဂ်ိမ္း(၁)ကလည္းဆက္လက္ ေပးသည္။ထူးျခားမႈမွာ ထိုကဲ့သို႔မ်ားျပားလွသည့္ လစာအတြက္ မည္သည့္တာ၀န္မွ်မေပးထားျခင္းျဖစ္သည္။(ထို႔ေၾကာင့္ အက္ဒ္၀ပ္မွာ ရွိတ္စပီးယားျဖစ္သည္ဟုဆိုၾကျခင္းျဖစ္သည္။ဘုရင္မၾကီးအား စာေပ၊ျပဇာတ္မ်ားေရးသား၍ စိတ္ေက်နပ္ဖြယ္ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္သည့္အတြက္ ေပးျခင္းျဖစ္သည္ဟု ေနာက္လူတို႔က ယူဆၾကသည္။ထို႔ျပင္ ဤမွ်ေတာ္သည့္ စာေရးဆရာ ငါ့ထံတြင္ခစားေနသည္ ဟုၾကြား၀ါလိုသည္ေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ႏိုင္သည္။) ထိုအခ်ိန္မွ စျပီး ၁၈ႏွစ္အတြင္း အက္ဒ္၀ပ္ နာမည္ျဖင့္ စာမေရးေတာ့ပဲ ေနာင္သူကြယ္လြန္ျပီးမွ မည္သူမွန္းမသိသည့္ ရွိတ္စပီးယား အမည္ျဖင့္ စာေပမ်ား၊ကဗ်ာလကၤာမ်ား ထြက္ေပၚလာခဲ့သည္။သက္ရွိထင္ရွား ရွိတ္စပီးယားအမည္ျဖင့္ မည္သည့္ စာေပမွ်မထြက္ခဲ့ေပ။အေၾကာင္းမွာ ထိုေခတ္မင္းညီမင္းသာ တစ္ဦးအေနျဖင့္ မ်ိဳးရိုးဂုဏ္ကိုေစာင့္ထိန္းရမည့္ တာ၀န္ရွိေသာေၾကာင့္ ဇာတ္သဘင္သည္ ဘ၀ျဖင့္ ေနထိုင္ရန္မသင့္၍ ျဖစ္သည္။ ရွိတ္စပီးယားအျဖစ္ႏွင့္လူမသိသည့္ အက္ဒ္၀ပ္သည္ ပလိပ္ေရာဂါဆိုးၾကီးေၾကာင့္ ၁၆၀၄တြင္ ကြယ္လြန္ခဲ့သည္။ ကြယ္လြန္ျပီး ေနာက္ စထရပ္ဖို႔ရြာအနီးရွိ ဟက္နီရွိ အိမ္ၾကီးအနီးတြင္ ျမဳပ္ႏွံခဲ့သည္။ သို႔ဆိုလွ်င္ အက္ဒ္၀ပ္အေနျဖင့္ ရွိတ္စပီးယားျဖစ္ေၾကာင္း အဘယ္ေၾကာင့္ ဖံုးကြယ္ျပီးေနခဲ့သနည္းဟု စဥ္းစားရန္ အေၾကာင္းမ်ားရွိေနျပီျဖစ္သည္။သမိုင္းပညာရွင္မ်ား ျပဆိုသည့္အေၾကာင္းျပခ်က္မ်ားမွာ
အထက္ပါအေၾကာင္းမ်ားမွာ ျဖစ္ႏိုင္ေခ်လည္းအတန္အသင့္ရွိသျဖင့္ အက္ဒ္၀ပ္ ဒီ ေဗရာ အား ၀ီလီယံရွိတ္စပီးယား အျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳၾကရျခင္းျဖစ္သည္။ | ||||||||||
မူလစာမ်က္ႏွာ > ရ >
