Adresatami zajęć są dzieci niepełnosprawne, dzieci z problemami w uczeniu się (np. dysleksja, dyskalkulia) W ich przebiegu dziecko po pierwszych pięciu sesjach realizuje założenia ujęte w indywidualnym ramowym programie zajęć muzykoterapeutycznych (pierwsze pięć spotkań ma charakter zajęć diagnostycznych). Program powstaje w oparciu o wnioski z obserwacji dziecka, jak również z uwzględnieniem sugestii rodziców i innych przedstawionych dokumentów obrazujących potrzeby i możliwości uczestnika zajęć. Muzykoterapia zgodnie z indywidualnymi możliwościami dziecka łączy się z działaniami z zakresu szeroko pojętej terapii pedagogicznej.

 Główne obszary aktywności dziecka na zajęciach są związane z następującymi sferami:

- komunikacyjna (rozwijanie kompetencji komunikacyjnych –np. ćwiczenia głosowe, artykulacyjne, ćwiczenia z wykorzystaniem alternatywnych form porozumiewania się i inne)

- emocjonalna (budowanie pozytywnego obrazu swojej osoby, doświadczanie i rozumienie emocji, poddawanie się relaksacji)

- motoryczna (np. ćwiczenie orientacji w schemacie ciała i w przestrzeni, doskonalenie koordynacji wzrokowo-ruchowo-słuchowej, praca nad płynnością ruchów, ich precyzją oraz szybkością i inne)

- poznawcza (budzenie aktywności poznawczej, wyzwalanie aktywności własnej, uczenie się przez naśladownictwo, poznawanie różnych form ekspresji).

Rodzice dziecka określają, jaka sfera powinna podlegać najintensywniejszej stymulacji podczas muzykoterapii. Terapeuta jest otwarty na inwencje dziecka, na bieżąco modyfikując proponowane aktywności.

 - Rozwój źródłem radości -