Pedorechercheur

Een pedofiel en een zedenrechercheur. Samen zaten zij in een verhoorkamertje in het politiebureau. De pedofiel vertelde tot in ieder detail wat hij zo'n beetje uitgevreten had met kinderen, ontkennen had geen zin meer, in menig kleuter was zijn DNA gevonden. De pedofiel vertelde en vertelde. Hoe het gekomen was, hoe hij kindertjes lokte met snoepjes, maar vooral; hoe zich aan de kleine kindjes vergreep. Soms begeleidde hij een zomerkamp, dan mocht een kleuter bij hem in de slaapzak slapen. Het stond het kindje vrij om te friemelen, de pedofiel deed dat ook. En zo ging het verhoor dagenlang door.

Maanden later was de rechtszitting. In de tussentijd was er nog wel een observatie van de pedofiel geweest, maar gezien zijn verhaal was dat slechts formaliteit. TBS stond al vast voor de rechtszitting begon. Tijdens de zitting begon de pedofiel nog wel een verhaal dat pedofilie nog moet emanciperen, het moet pedoseksualiteit worden, maar in feite onderstreepte hij enkel zijn ziekte. Het was dus voor niemand een verassing dat hij later een vonnis kreeg met een TBS veroordeling.

In de tussentijd ging de kinderverkrachter beseffen dat hij fout was geweest. Het duurde nog lang, de medegedetineerden moesten hem bij de douches en op de luchtplaats geregeld klappen geven voordat het muntje bij hem viel.

Later in tbs hadden de therapeuten niet zoveel werk aan hem. Loopbaanverandering had prioriteit. Hij mocht beslist niet meer met kinderen werken. Dus geen werkzaamheden op een school, in een zwembad, bij de scouting, of waar maar jonge kinderen zijn.

De zedenrechercheur is er altijd aan blijven denken. De verhalen, met de mimiek die hij er bij had, spraken hem wel aan. Op het politiebureau ging hij in de computer op zoek naar de verklaringen, en als hij er één gevonden had printte hij het uit en stopte het in zijn jaszak zodat hij het thuis nog eens door kon lezen. Vooral de passages met de actie, dus niet hoe hij het kindje lokte, maar waar het kindje zijn handje moest houden, en wat er nog meer gebeurde. In feite waren de verhalen voor de zedenrechercheur zo een beetje zijn porno geworden. Het was voor hem uit het leven gegrepen, waar gebeurt, anders als een fantasieverhaal op internet.

De loopbaanverandering van de pedofiel ging voorspoedig. Bij de politie was vraag naar ervaringsdeskundigen. Het belangrijkste van 'de opleiding' had hij achter de rug. Hij kon zo aan de slag bij jeugd en zedenzaken. En na een korte inwerkperiode werd een hele goede bekende binnen gebracht.

Een pedofiel en een zedenrechercheur. Samen zaten zij in een verhoorkamertje in het politiebureau. De zedenrechercheur vertelde tot in ieder detail wat hij zo'n beetje uitgevreten had met kinderen, ontkennen had geen zin meer, in menig kleuter was zijn DNA gevonden. De zedenrechercheur vertelde en vertelde. Hoe het gekomen was, hoe hij kindertjes lokte met snoepjes, maar vooral; hoe zich aan de kleine kindjes vergreep. Soms begeleidde hij een zomerkamp, dan mocht een kleuter bij hem in de slaapzak slapen. Het stond het kindje vrij om te friemelen, de zedenrechercheur deed dat ook. En zo draaide het hele verhaal om...

Bob

Kluisjes

Iedere gedetineerde heeft 'een kluisje.' Drugs wordt in de anus gestoken en zo de bajes in gesmokkeld, en dat stukje endeldarm heet 'een kluisje'. Het lijkt mij smerig om iets te roken wat daar gezeten heeft; echter het merendeel van de gedetineerden heeft er geen problemen mee. Maar ja, ik lus sowieso geen drugs, waar het ook gezeten heeft.

Op een dag was de directeur en de gevangenenbewakers het bij één gedetineerde beu en zij wisten zeker dat hij drugs in bezit had. Terwijl hij naar de arbeidszaal was controleerde een speciaal team zijn cel. Overal werd gekeken; in de holle metalen stoelpoten, stopcontacten en natuurlijk tussen zijn kleren, ook werd gekeken of dat de verzegeling van de tv nog in tact was zodat daarin niets verstopt kon zijn. Daadwerkelijk ieder punt waar iets te verstoppen is werd bekeken. Ondanks dat een cel slechts tien vierkante meter is was het team urenlang bezig.

Aan het einde van de ochtend was de arbeid afgelopen, de betrokken gedetineerde werd opgehouden door beveiligingspersoneel. Natuurlijk ging er interesse uit naar 'zijn kluisje' en zo moest hij zonder kleding aan wat kniebuigingen maken. Alle andere gedetineerden gingen terug naar de afdeling, maar hij moest nadat hij gevisiteerd was wachten in de luchtkooi.

In de luchtkooi aangekomen gaf hij aan dat hij zin had om een shagje te roken. Aangezien rookwaar meenemen naar de arbeid niet mag, ging een vriendelijke gevangenenbewaker naar zijn cel om zijn pak shag te halen. En zo kon hij rustig met een rokertje wachten totdat het team klaar was met het doorzoeken van zijn cel.

Niet veel later gaf het team het op. Er was domweg niets, overal was gekeken. De gedetineerde kon vanuit de luchtkooi terug naar de afdeling, terug naar zijn cel.

Later sprak ik de gedetineerde op de luchtplaats. Ik vroeg aan hem 'waar had je het verstopt?' waarop hij antwoordde 'in mijn pak shag.'

2659301 (detentienummer van Bob)

Search engine optimization. Het is nu mei 2020. De afgelopen maanden heb ik veel geschreven als freelancer. Daarin opdrachten voor SEO; een internetsite optimaliseren in de zoekmachines. Nu is het rustig met de schrijfopdrachtjes; tijd om mijn eigen site te optimaliseren. Of deze content leesbaar is maakt niet uit. Het gaat erom dat de trefoorden kunstschilder en schilder, schrijver en auteur en cellist regelmatig in de tekst voorkomen. Mocht iemand dat in Google intypen, dan komt diegene eerder op de site Bob Bout Kunstprovo. Hier in Eindhoven ben ik alleen nog maar schrijver en schilder; daarom schrijver Eindhoven en kunstschilder Eindhoven in de tekst. Cellist Eindhoven is niet zo nodig; momenteel heb ik geen beschikking over een cello. Als schrijver Eindhoven of auteur Eindhoven maak ik flink wat uren. En daar krijg ik een leuk centje voor. Het schilderen Eindhoven of kunstschilder Eindhoven gaat het rustiger aan. Door een virus draait de hele economie op halve kracht. Daarbij ben ik de online kunstveilingen weer moe. Het zal mij niks verbazen als ik later van volledig autodidact kunstenaar Eindhoven straks nog maar schrijver ben. Daar is domweg de meeste vraag naar; sites moeten met content volgeschreven worden.

Self-taught artist; painter, writer and cellist. Op LinkdIn sta ik zo omschreven. Dat self-taught artist moest ik wel opzoeken; zo uit mijn hoofd kon ik autodidact niet vertalen. Natuurlijk wist ik artist writer painter cellist wel uit mijn hoofd.

Juni 2020. Zojuist even de opzet van search engine optimization oftewel SEO doorgelezen. Ik ben te vinden onder de namen Bob Bout schrijver. Bob Bout schilder, en Bob Bout cellist. Dan moet ik die zoektermen wel meenemen. Misschien ook Bob Bout auteur, Bob Bout kunstschilder, en van Bob Bout cellist ga ik geen Bob Bout musicus maken, ook al staat het er nu wel.

Juni 2020. Zojuist nog eens de opzet van search engine optimization oftewel SEO gelezen. Deze site is niet alleen te vinden onder Bob Bout Kunstprovo maar ook onder Bob Bout cellist, Bob Bout schilder, en Bob Bout schrijver. Deze termen moet ik dus meenemen op deze pagina. Dan ook maar Bob Bout auteur, Bob Bout kunstschilder, en dan voor aller zekerheid Bob Bout musicus. Als het goed is, is de vindbaarheid nu beter.

Januari 2021, ik heb goedkope kunst kopen toegevoegd aan de site. Even kijken of ik daarin SEO kan brengen door goedkope kunst kopen een aantal keren te gebruiken. De andere zoekwoorden werken goed, bob bout kunstprovo staat altijd bovenaan als iemand bob bout schrijver, bob bout cellist of bob bout kunstschilder intypt. Nu nog goedkope kunst kopen vindbaar maken, ook al is goedkope kunst kopen niet echt een opgegeven zoekterm aan Google. Het is dus een gok.