Het fluwelen konijn van Margery Williams is in Engeland en Amerika een klassieker. Williams schreef het boek in 1922 en in de jaren zeventig werd het in het Nederlands vertaald. Deze Nederlandse uitgave is lange tijd niet leverbaar geweest en was tweedehands zeer gezocht. Maar nu is het boek er weer, in een frisse vertaling en met nieuwe illustraties. 

Het fluwelen konijn is een speelgoedkonijn dat als kerstcadeau aan ‘de jongen’ wordt gegeven. De jongen heeft aanvankelijk weinig oog voor zijn nieuwe knuffel en het verlegen konijn brengt zijn dagen door in de speelgoedkast waar het moderne speelgoed op hem op hem neerkijkt. Alleen een kaal oud paard dat al heel lang in de kinderkamer woont is aardig tegen hem. Het fluwelen konijn vraagt het paard of de speeltjes die je op kunt winden meer Echt zijn dan hij? Het paard antwoordt dat Echt niets te maken heeft met hoe je bent gemaakt. Het is iets dat je overkomt. ‘Als een kind heel, heel lang van je houdt, niet alleen om mee te spelen, maar écht van je houdt, dan word je Echt.’ 
Op een dag haalt het kindermeisje het konijn uit de kast en geeft hem aan de jongen. De jongen wordt dol op hem en samen spelen ze urenlang binnen en buiten. Het konijn gaat er smoezelig uitzien, maar de jongen vindt hem nog altijd mooi. Op een dag wordt de jongen ziek en ligt met hoge koorts in bed. Het konijn houdt zich schuil tussen de dekens en fluistert de jongen toekomstige avonturen in zijn oor. Als de jongen opknapt moet hij aansterken aan zee. Het fluwelen konijn mag niet mee, hij zal verbrand worden omdat hij onder de ziektekiemen zit. De jongen krijgt een nieuw konijn en hij is te opgewonden over zijn aanstaande reis om zijn oude konijn te missen. 
Als het fluwelen konijn in een hoek van de tuin wacht op het einde huilt hij een echte traan. Dan gebeurt er een wonder. Het elfje van de kinderkamer verschijnt en zij maakt van het fluwelen konijn een echt konijn. Nu is hij niet alleen meer Echt voor de jongen, hij is nu Echt voor iedereen. Nog een keer ziet hij de jongen terug, die hem bijna herkent. 

Margery Williams schreef ongeveer 25 boeken, voornamelijk kinderboeken en wat we nu Young Adult noemen. De schrijfster, geboren in Engeland, verloor op zevenjarige leeftijd haar vader. Deze gebeurtenis lijkt een bepalende rol in haar boeken te spelen waarin altijd een melancholische ondertoon zit en waarin verdriet en dood vaak een rol spelen. Zo ook in Het fluwelen konijn, waarin het konijn naast vreugde ook eenzaamheid ervaart en de dood in de ogen ziet. Williams was van mening dat verdriet louterend is en dat de mens groeit door pijn en tegenspoed te ervaren. 
Het fluwelen konijn is een prentenboek met een boodschap, een boodschap dat liefde je ‘echt’ maakt. Als er iemand van je houdt lacht het leven je toe en maakt het niet langer uit hoe je eruitziet. Je zou zelfs kunnen stellen dat de schrijfster in haar beeldtaal laat zien dat echte liefde je blijvend verrijkt, zelfs als je het verliest. Het intense verdriet van het konijn wekt magie op en is het begin van een nieuwe periode. Van de fee krijgt hij echte pootjes en daarmee kan hij zelfstandig zijn weg bepalen en vindt hij nieuw geluk. 
Het valt niet te ontkennen dat het verhaal ook wat nare kantjes heeft, vooral aan het einde waar de jongen zijn geliefde en trouwe konijn wel heel makkelijk inruilt voor een nieuwe. Misschien wilde de schrijfster om haar verhaal goed te kunnen vertellen niet te lang stil staan bij het verdriet van de jongen.